„Заради тоа вложете ја сета ревност, и исполнете ја својата вера со добродетел, а добродетелта со знаење; а знаењето со воздржливост; а воздржливоста со трпение; а трпението со побожност.“ (2. Петрово 1,5.6)
Овие зборови се полни со поуки и одѕвонуваат со основниот тон на победата. Апостолот на верниците им ја покажува скалата на христијанскиот развиток, на која секое скалило претставува напредок во познавањето на Бога и на која при искачувањето ниту еден миг не смее да настапи застој. Таа скала е: верата, доблеста, знаењето, самоконтролата, трпението, побожноста, братољубието и љубовта. На патот кон спасението ние одиме постепено – чекор по чекор – додека не го постигнеме идеалот што ни го поставил Христос. Така Тој во нас изградува мудрост, праведност, посветување и спасение.
Бог го повикува својот народ кон славата и доблеста што ќе се покажат во животот на сите кои навистина се поврзани со Него. Станувајќи учесници во небесните дарови, тие мора да одат понатаму, кон совршенството, како луѓе „кои сте зачувани со Божјата сила“ (1. Петрово 1,5). Пренесувајќи ги своите божествени доблести и врз своите деца, Бог се извишува и се слави. Тој сака луѓето во тој правец да постигнат највисок степен. Тие ќе станат совршени во Бога само ако со вера се фатат за Христовата сила, повикувајќи се во молитва на Неговите сигурни ветувања, и полагајќи право на нив како да им се упатени лично ним и ако со упорност, која не може да се одбие, бараат сила од Светиот Дух.
Прва задача на верникот кој ја примил верата на евангелието е да додаде кон постојните црти на својот карактер доблест, со тоа да го исчисти своето срце и да го приготви духот за примање на знаење за Бога. Тоа сознание е основа за секое вистинско воспитување и за секоја вистинска служба. Тоа претставува една вистинска одбрана против искушението и само така човекот може да стане сличен со Бога во карактерот. Ако го познава Бога и Неговиот Син Исус Христос, на верникот му се дава „сѐ што ни е потребно за животот и побожноста“. Ниеден добар дар не му се скусува на оној кој искрено сака да се здобие со Божја праведност…
Никој не е лишен од можноста во својот делокруг да постигне совршенство на христијанскиот карактер. Со Христовата жртва на секој верник му е овозможено да прими „сѐ што му е потребно за животот и побожноста“. (Делата на апостолите, стр. 530.531. оригинал)
