„Јас го обратив своето лице кон Господа Бога, настојувајќи да се молам и да просам во пост, со вреќиште и со пепел.“ (Даниел 9,3)
Даниел не зборува за својата верност пред Бога. Наместо да тврди дека е чист и свет овој верен пророк скромно се поистоветува со грешниот Израел. Мудроста што му ја дал Бог била далеку поголема од мудроста на светските великани, како што сонцето кое сјае во пладне е посјајно од најслабите ѕвезди. Но размислувајте за молитвата која произлегла од устата на овој човек кого Небото толку високо го цени. Со длабока понизност, со солзи и скршено срце, тој се моли за себе и за својот народ. Му ја отвора својата душа на Бога признавајќи ја својата недостојност и оддавајќи признание на Господовата големина и величество…
Додека Даниел продолжил со молитвата, од небесните дворови долетал ангелот Гаврило да му каже дека Бог ги слушнал и услишил неговите молби. На тој моќен ангел му била доверена задача да му го оспособи и отвори умот на Даниел за да може да му ги открие тајните на идните времиња. На тој начин Даниел, кој сериозно настојувал да ја осознае и разбере вистината, дошол во контакт со весникот кој бил испратен од Небото.
Како одговор на неговата молитва Даниел не само што добил светлина и вистината која нему и на неговиот народ им била најповеќе потребна, туку и поглед на големите случувања во иднината, дури и до доаѓањето на Откупителот на светот. Оние кои тврдат дека се посветени, а немаат желба за истражување на Писмата или желба да се борат со Бога во молитва за појасно разбирање на библиските вистини, не знаат што е вистинско посветување.
Даниел разговарал со Бога. Пред него се отворило Небото. Но високата чест која му припаднала била како резултат на понизноста и сериозното и искрено барање. Сите кои со срце веруваат во Божјото слово, ќе бидат гладни и жедни за познавање на Неговата волја. Бог е извор на вистината. Тој го просветлува замраченото разбирање и на човечкиот ум му дава сила да ги сфати и разбере вистините кои ги открива…
Даниел бил посветен слуга на Севишниот. Неговиот долг живот бил исполнет со благородни дела на служба на својот Господар. Непорочноста на карактерот и нeпоколeбливата вера можеле да се споредат само со неговото покајничко срце и понизност пред Бога. (The Sanctified Life, str. 46-49.52)
