„Тогаш Исус им рече на Своите ученици: ‘Ако некој сака да врви по Мене, нека се одрече од себеси и нека го подигне својот крст и нека Ме следи.’“ (Матеј 16,24)
Потребна ни е морална храброст за да се одлучиме да ги држиме Господовите заповеди. Еден противник на вистината во една прилика рекол дека само слабите, неразумните и неупатените можат да ги напуштат своите цркви за да го светкуваат седмиот ден, саботата; но еден прповедник, кој ја прифатил вистината одговорил: „Ако мислите дека за тоа се потребни слабаци, само обидете се.“ Потребна е морална храброст, цврстина, одлучност, истрајност и многу молитви за некој да застане на оваа непопуларна страна. Благодарни сме што можеме да дојдеме кај Христа како што Му пристапувале јадните страдалници во храмот. Се надеваме дека овој дом ќе биде дом на молитва и дека оние кои влегуваат овде ќе сфатат дека доаѓаа за да се сретнат со Бога. Христос рекол: „Зашто каде се двајца или тројца собрани во Мое Име, таму Сум и Јас посреде нив“ (Матеј 18,20). Не очекуваме дека секогаш ќе можеме да ви обезбедиме проповедник; но морате да бидете добро втемелени. Морате да научите сами да црпите од изворот на животот. Вие не си дозволивте да ги газите Божјите заповеди и застанавте на страната на непопуларната вистина не осврнувајќи се на последиците. Дали Спасителот било кога би ве оставил сами да се борите? Не, никогаш. Меѓутоа, Тој никогаш не им рекол на своите ученици дека нема да имаат искушенија, дека нема да трпат самооткажување, дека нема да поднесуваат жртви. Учителот бил „човек на болката свикнат на страдањата“ (Исаија 53,3). „Зашто позната ви е благодатта на нашиот Господ Исус Христос, како заради вас од богат стана сиромашен, за да се обогатите вие преку Неговата сиромаштија“ (2. Коринтјаните 8,9). Му благодариме на Бога што во своето сиромаштво можеме Бога да Го наречеме за свој Татко. На светот доаѓа сиромаштија и ќе настапи време на неволји какво што никогаш не било. Ќе има војни и гласови за војни, а лицата на луѓето ќе бидат бледи од страв. Можеби ќе морате да поднесувате несреќи, можеби понекогаш ќе бидете гладни; но Бог нема да ве остави во тие страдања. Тој ќе ја испроба вашата вера. Не треба да живееме угодувајќи си на себе. Овде сме да му го откриеме Христа на светот, Него и Неговата сила да му ја прикажеме на човештвото…
Христос денес нѐ става на проба да види дали сме послушни на Божјиот закон како што му бил Тој и дали сме подобни за друшвото на небесните ангели. Бог сака верен народ. (Review and Herald., 3. september 1895)
