„А кога се помолија, се стресе местото каде што беа собрани. И сите се исполнија со Светиот Дух и смело го проповедаа Божјото Слово.“ (Дела 4,31)
Оживувањето на вистинската побожност помеѓу нас е наша најголема и најитна потреба. Наша прва работа треба да биде да се трудиме околу тоа. Мораме да вложиме сериозни напори да се здобиеме со Господовите благослови, не затоа што Господ не би сакал да ги излее врз нас, туку затоа што ние не сме подготвени да ги примиме. Нашиот небесен Татко е многу поподготвен да Го излее својот Свети Дух врз оние кои Го бараат, отколку што нашите земски родители се подготвени да ги дадат своите добри дарови на нивните деца. Меѓутоа, наша задача е, со својата работа, со признавањето на гревовите, со понизност, со покајание и сериозна молитва, да ги исполниме условите што Господ ги поставил за да ни го даде ветениот благослов. Пробудувањето можеме да го очекуваме единствено како одговор на нашите молитви. Додека луѓето се лишени од Божјиот Свет Дух, тие не можат да го ценат проповедањето на Словото; но кога силата на Духот ќе ги допре нивните срца, тогаш проповедањето на Словото нема да остане без резултати. Водени од поуките на Божјото слово пропратено со манифестација на Неговиот Дух, користејќи здрав разум, оние кои присуствуваат на нашите богослуженија ќе стекнат драгоцено искуство, а кога ќе се вратат во своите домови, ќе бидат спремни да извршат здраво влијание.
Старите носители на стандардите на вистината знаеле што значи да се бориш со Бога во молитва и да се доживее излевање на Неговиот Дух. Меѓутоа тие сега исчезнуваат од сцената на случувањата; а кој доаѓа да го заземе нивното место? Како постапуваат сегашните генерации? Дали тие се обратени на Бога? Дали сме свесни за делото кое се одвива во небесното Светилиште, или чекаме на црквата да се излее некаква неодолива сила пред да се вклучиме активно во работа? Се надеваме ли можеби дека ќе присуствуваме на оживување на целата црква? Тоа нема никогаш да се случи.
Постојат личности во црквата кои не се обратени и кои нема да се обединат во искрена и истрајна молитва. Ние мораме поединечно да тргнеме на работа. Мораме повеќе да се молиме, а помалку да зборуваме. Беззаконието се умножува, а народот мора да биде поучен да не се задоволува со форма на побожност без дух и сила. Ако го испитуваме своето срце, ги оставаме гревовите и ги исправаме своите зли склоности, нашите души нема да бидат исполнети со суета; нема да се потпираме на себе, туку во нас ќе владее чувство дека ни е доволен Бог…
Големиот измамник ги подготвил своите измами за секоја душа која не е подготвена за искушение и не е заштитена со постојана молитва и жива вера. (Selected Messages, vol. 1, str. 121-123)
