„Деца, слушајте ги своите родители во Господа, зашто тоа е право.“ (Ефсјаните 6,1)
Најдобриот начин да ги воспитате децата да ги почитуваат своите татко и мајка е да им дадете можност да видат како таткото љубезно постапува кон мајката а мајката укажува почитување и љубов кон таткото. Гледајќи ја љубовта помеѓу родителите, децата можат да бидат наведени да ја послушаат петата заповед и да го прифатат советот: „Деца, слушајте ги своите родители во Господа, зашто тоа е право. ‘Почитувај ги својот татко и мајка – тоа е првата заповед со ветување – за да ти биде добро и за да живееш долго на земјата!’“ (Ефесјаните 6,1-3)
Кога децата имаат неверни родители, чии заповеди им се спротивставени на Христовите, тогаш, колку тоа и да е болно, тие мораат да го послушаат Бога а последиците да Му ги пепуштат Нему. Господ изрично им наложил на децата да ги почитуваат татка си и мајка си. Кога имаат прилика и можност треба љубезно да се грижат за своите родители. Оваа заповед упатена до децата се наоѓа на врвот на последните шест прописи кои укажуваат на нашата должност кон другите. Меѓутоа, додека на децата им е заповедано да ги почитуваат своите родители, на родителите исто така им е наложено мудро да го користат својот авторитет. Павле напишал: „А вие, татковци, не дразнете ги вашите деца, туку воспитувајте ги во науката и опомената на Господа“ (Ефесјаните 6,4).
Родителите треба да покажат голема грижа за со своето однесување кон децата да не предизвикаат кај нив своеглавост, непослушност и бунт. Родителите често можат да ги поттикнат најлошите страсти во човечкото срце заради недостатокот на самоконтрола. Тие ги поправаат децата со дух на гнев и повеќе ги утврдуваат на нивните погрешни патишта и во еден пркосен дух отколку што вршат правилно влијание. Со својот своеволен дух ги изложуваат децата на сатанско влијание наместо со нежност и љубов да ги избават од сатанските стапици. Колку е жалосно што многу родители кои велат дека се христијани не се обратени! Христос не пребива во нивните срца преку вера. Додека се изјаснуваат како Исусови следбеници, тие ги згрозуваат своите деца и со својот насилен и непопустлив темперамент кај нив предизвикуваат противење на верата. Не е за чудо што децата стануваат студени и бунтовни кон своите родители. Па сепак, децата немаат изговор за непослушноста заради непосветените постапки на родителите.
О, кога секое семејство кое тврди дека му е посветено на Бога би било вистински посветено во делата и вистината! Тогаш Христос би бил прикажан и во животот и во домот, родителите и децата би Го претставувале достојно и во црквата и каква само радост тогаш би владеела! (Review and Herald, 15. november 1892)
