„Зашто Синот Човечки дојде да го побара и да го спаси она што е загубено.“ (Лука 19,10)
Мисијата на Христовата заедница е спасување на грешниците кои пропаѓаат. Нејзина должност е знаењето за Божјата љубов да им се пренесува на луѓето и со силата на таа љубов да ги доведува кај Христа. Вистината за наше време мора да се пренесе до најмрачните делови на светот, а таа работа треба да отпочне од сопствениот дом. Христовите следбеници не треба да живеат себичен живот, туку исполнети со Христовиот Дух, треба да делуваат во потполн склад со Него.
За сегашното студенило и неверување постојат причини. Љубовта кон светот и грижите на овој живот ја одвојуваат душата од Бога. Водата на животот мора да биде во нас, да истекува од нас и да тече во вечен живот. Ако христијанинот сака да ужива во светлината на животот, тој мора да ги зајакне своите напори и други да доведе до познавање на вистината. Неговиот живот мора да се истакнува со залагање и жртвување за добро на другите; и тогаш нема да се жали дека нема на што да се радува.
Ангелите секогаш настојуваат другите да ги направат среќни. Тоа е нивната радост. Она што себичното човечко срце би го сметало како понижувачка служба – служење на унесреќените и на оние кои во секој поглед се пониски и според карактерот и според рангот – тоа е задачата на чистите и безгрешни ангели од царските дворови на небото. Духот на Христовата самопожртвувана љубов е дух кој владее на небото и претставува суштина на небесното блаженство и среќа.
Оние на кои настојувањето други да направат среќни не им причинува никакво особено задоволство и кои не се подготвени да се жртвуваат за добро на другите, го немаат Христовиот дух ниту духот на небото; бидејќи немаат ништо заедничко со работата на небесните ангели, не можат ниту да учествуваат во блаженството и среќата која им ја причинува таквата работа. Христос вели: „Така и на небото ќе биде поголема радост за еден грешник кој се кае, отколку за деведесет и девет праведници што немаат потреба од каење.“ Кога ангелите толку се радуваат на грешникот кој се кае, зар покајниците кои и самите се спасени со Христовата крв не се радуваат кога гледаат дека со нивниот труд се обратуваат и други кон Христа? Работејќи во склад со Христа и со светите ангели, ќе ја искусиме радоста која не може да се доживее во никоја друга работа.
Принципот според кој Христос ја поднел Својата жртва на крстот за сите кои веруваат во Него им наметнува сериозни обврски: да се откажуваат од себе, да ја пренесуваат примената светлина и на други и со своите прилози да го помагаат ширењето на светлината. Доколку навистина се поврзани со небото, тие во тоа дело ќе соработуваат заедно со ангелите. (Testimonies for the Church, vol. 3, str. 381.382)
