„И имаме разни дарби, според дадената ни благодат: ако е пророштво, нека е согласно со верата!“ (Римјаните 12,6)
Нашиот Господ сака Неговата црква да му ја покаже на светот сета полнота и богатство што ја наоѓа во Него. Ние непрестано ги примаме Божјите благодети, и учествувајќи во нив, треба на светот да му ја откриваме Христовата љубов и добрина. Целото небо е активно, праќа гласници на сите страни на светот за да помагаат во делото на откупување; затоа и црквата на живиот Бог исто така треба да соработува со Христа. Ние сме членови на Неговото симболично тело. Тој е глава која управува со сите делови на телото. И самиот Исус во Својата безгранична милост делува на човечките срца вршејќи во нив толку чудни преобразувања што и ангелите тоа го набљудуваат со чудење и радост. Истата несебична љубов која го карактеризирала Учителот ќе се види и во карактерот и животот на Неговите вистински следбеници. Христос очекува луѓето да учествуваат во Неговата божествена природа уште на овој свет, покажувајќи го со тоа не само отсјајот на Неговата слава или оддавајќи почест на Бога на тој начин, туку и осветлувајќи ја темнината на овој свет со небесните зраци. На тој начин ќе се исполнат Христовите зборови: „Вие сте светлината на светот“ (Матеј 5,14).
„Ние сме Му соработници на Бога“ (1. Коринтјаните 3,9), – „управители на разнобразната Божја благодат“ (1. Петрово 4,10). Познавањето на Божјата милост, вистинитоста на Неговата реч, како и земните дарови – времето и парите, способностите и влијанието – сето тоа е аманет од Бога, кој треба да го искористиме за Негова слава и за спасување на луѓето.
Секаде каде што се покажува љубов и сочувство, каде што срцето се труди да им помогне на ближните и да ги подигне, се открива делотворното влијание на Божјиот Свети Дух. Среде најдлабокото многубоштво, луѓето кои воопшто ништо не знаеле за Божјиот пишан закон, кои дури никогаш и не чуле за Христовото име, биле љубезни кон Неговите слуги и ги штителе, ставајќи го на коцка својот живот. Нивните дела покажуваат дека врз нив дејствувала божествената сила. Светиот Дух Христовата милост ја всадил во срцата на тие дивјаци, побудил кај нив сочувство спротивно на нивната природа, спротивно на нивното воспитание. „Вистинската светлина, која го осветлува секој човек, доаѓаше на свет“ (Јован 1,9). Таа ја расветлила нивната душа и, доколку ја следат, истата ќе ги поведе нивните нозе кон Божјото царство. (Review and Herald, 24. december 1908)
