„Секој добар дар и секој совршен подарок доаѓа одозгора, од Таткото на светлината, во Кого нема измени, ниту сенка од промена.“ (Јаков 1,17)
Божјето срце копнее за своите деца на земјата со љубов која е посилна од смртта. Давајќи го својот Син, во тој еден дар, Тој ни го подарил целото небо. Животот на Спасителот, неговата смрт и посредување, службата на ангелите, молитвите на Духот, севкупното залагање на Отецот, постојаната активност на небесните суштества сето тоа е ставено во служба за откуп на човекот…
Зар нема да ја цениме Божјата милост? Што уште би можел Тој да стори? Да воспоставиме правилен однос со Оној кој силно нѐ сака. Да се послужиме со средствата што ни ги ставил на располагање за да можеме да се преобразиме, да се здобиеме со Негов лик, повторно да воспоставиме заедница со ангелите кои ни служат, да ја обновиме хармонијата и врската со Отецот и со Синот. (Патот кон Христа, стр. 22. оригинал)
Природата и откровението ни сведочат за Божјата љубов. Нашиот небесен Отец е извор на животот, на мудроста и ра доста. Погледнете ги чудесата и убавините на природата! Помислете на нивната прекрасна приспособеност кон потребите и среќата, не само на човекот, туку и на сите живи суштества!
Сончевата светлина и дождот, кои ја оживуваат и ја освежуваат земјата, ридовите, морињата и рамнините, ни зборуваат за љубовта на Творецот. Бог ги задоволува секојдневните потреби на сите свои суштества… Иако е потонат во грев, светот не е исполнет само со жалост и беда. Природата ни упатува пораки на надеж и утеха. На боцките цути цвеќе, а трњето се обвиени со рози. (Патот кон Христа, стр. 9. оригинал)
