„Исус му рече: ‘Ако сакаш да бидеш совршен, оди, продај го својот имот и дај им на сиромасите, и ќе имаш благо на небото! Дојди и следи Ме!’“ (Матеј 19,21)
Ако го претставуваме Христовиот карактер, од нашата душа мора да исчезне секое делче од себичноста. За да ја извршиме работата што ни ја доверил Господ, ќе биде потребно да ја дадеме секоја паричка од нашите средства која можеме да ја заштедиме. Ќе дознаеме за сиромаштијата и неволјите во семејствата и ќе мораме да им помогнеме на оние кои страдаат и патат. Малку ги познаваме човечките страдања кои постојат насекаде околу нас. Но, кога ќе ни се пружи можност, ние треба да бидеме подготвени да им пружиме непосредна помош на оние кои се во голема неволја.
Трошењето на парите за раскош ги лишува бедните од средствата неопходни за задоволување на потребите од храна и облека. Тоа што се троши за задоволување на суетните желби, за модерна облека, луксузен мебел и украси, би можело да ги ублажи неволјите на многу несреќни семејства што страдаат. Божјите управители треба да им служат на бедните.
Давањето, кое е плод на самооткажувањето, е прекрасна помош за оној кој ја дава. Така ќе стекнеме воспитание кое нѐ оспособува подобро да го разбереме делото на Оној кој поминал правејќи добро, ублажувајќи ги страдањата и укажувајќи им помош на сиромашните.
Постојаната дарежливост, втемелена на самооткажувањето, е Божји лек за смртоносните гревови на себичноста и алчноста. За да може Неговото дело да напредува и за да се задоволат потребите на оние кои страдаат и патат, Бог направил план за систематско давање. Тој одредил дека давањето треба да стане навика за да може да се уништи влијанието на опасниот и лукав грев на лакомост. Постојаното давање целосно ја уништува лакомоста. Бог одредил систематско давање за да им се одземе богатството на алчните исто толку брзо како што го стекнале, за да биде посветено на Господ кому и Му припаѓа…
Постојаното применување на Божјиот план за систематско давање ја слабее алчноста, а ја зајакнува дарежливоста. Кога се умножува богатствoто, тогаш срцата на луѓето, дури и на оние кои тврдат дека се побожни, се врзуваат за него; и колку повеќе имаат, толку помалку даваат во Господовата ризница. На тој начин богатството ги прави луѓето себични, додека трупањето на богатството ја потхранува алчноста. Така овие зла се зајакнуваат. Бог ја познава опасноста и затоа нѐ заштитил со средства за да нѐ спаси од пропаст. Тој бара да бидеме постојано дарежливи. (Темели на среќниот дом, стр. 370.371 оригинал)
