„Затоа, браќа, најдете меѓу себе седум мажи, добро посведочени, полни со Дух Свети и мудрост, на кои да им ја довериме таа должност.“ (Дела 6,3)
Кога бројот на учениците се зголемил, непријателот разбудил сомневање кај некои кои порано со завист ги гледале своите браќа во верата и изнаоѓале грешки кај своите духовни водачи, и така „Грците се побунија против Евреите“. Причината за поплаки наводно била таа што грчките вдовици биле запоставени при секојдневното делење на храна…
Во работата на Христовите ученици настапила криза. Под мудро раководство на апостолите, кои работеле сложно и во сила на Светиот Дух, делото, доверено на весниците на евангелието, бргу напредувало. Заедницата постојано се зголемувала и тој пораст на бројот на членовите носел сѐ поголемо бреме на одговорност кај оние што го воделе делото. Ниту еден човек или група луѓе не можеле да го носат тоа бреме без да го загрозат идниот развој на црквата… Тие свикале собор на верниците на кој апостолите, водени со Светиот Дух, изнеле план за подобра организација на сите делотворни сили на црквата…
Именувањето на овие седуммина да надгледуваат посебна гранка на евангелското дело, се покажало како голема благодат за црквата. Тие служители совесно воделе грижа за потребите на поединците и за општите материјални интереси на црквата, па со своето мудро управување и со својот побожен пример им биле од голема помош на другите одговорни соработници при поврзувањето на различните интереси на црквата во една единствена целина.
Дека тој чекор му бил по волја на Бога, се покажало веднаш во добрите резултати што уследиле. „А Божјата реч растеше и бројот на учениците во Ерусалим значително се зголемуваше, а и многу свештеници ѝ се потчинија на верата.“ Таков прилив на души настанал благодарение на големото заземање и на слободниот пристап што го обезбедиле апостолите како и на ревноста и силата што ги покажале седумтемина новозаветни ѓакони. Фактот што тие браќа биле ракоположени да се грижат за потребите на сиромасите, за нив не претставувал никаква пречка да го проповедаат и евангелието. Напротив, тие секогаш биле склони да ги упатуваат луѓето на вистината и сесрдно и со голем успех се посветиле на таа работа. (Делата на апостолите, стр. 88-90. оригинал)
