„Тресејќи се од страв и ужас, тој праша: ‘Господи што сакаш да направам?’ А Господ му рече: ‘Стани и влези во градот, и ќе ти се каже, што треба да правиш!’“ (Дела 9,6)
Ананија одвај можел да им поверува на зборовите на ангелот, зашто надалеку се рашириле гласови за огорченото гонење на светите што го вршел Савле во Ерусалим. Тој дури се осмелил да стави приговор: „Господе, чув од мнозина за тој човек колку зло им направи на твоите свети во Ерусалим. А тука има власт од првосвештениците да ги врзе сите кои го повикуваат твоето име.“ Но заповедта била неодложна: „Оди, зашто тој човек е мој избран сад за да го изнесе моето име пред незнабошците, пред царевите и пред синовите Израелови.“ (Дела 9,13.14.15)
Покорувајќи му се на налогот на ангелот, Ананија го побарал човекот кој до неодамна дишел со закана против сите што верувале во Исусовото име, и положувајќи раце врз главата на измачениот покајник, рекол: „Брате, Савле! Господ Исус, кој ти се јави на патот по кој доаѓаше, ме прати за да прогледаш и да се наполниш со Светиот Дух.“ (Дела 9,17)…
Така Исус го потврдил авторитетот на својата организирана црква и Савлета го поврзал со своите претставници на земјата. Сега Христос имал црква како свој претставник и пред неа поставил задача грешникот што се покајал да го води по патот на животот.
Мнозина сметаат дека за светлината што ја примиле и за искуствата што ги стекнале, се одговорни само пред Христа, независно од неговите признати следбеници на земјата. Исус е пријател на грешниците и Неговото срце е трогнато со нивните страдања. Тој ја има сета власт на небото и на земјата. Но Христос ги уважува орудијата што ги наменил за просветлување и за спасување на луѓето; Тој ги упатува грешниците во црквата што ја направил канал или проповедник на светлината за светот.
Кога на Савле, среде неговата тешка заслепеност со заблудата и со предрасудите, му се открил Христос, кого што тој до тогаш го прогонувал, покајникот бил поврзан директно со црквата која е должна да биде светлина на светот. Во овој случај Ананија го претставувал Христа, а исто така и Неговите слуги на земјата кои се поставени да работат наместо Него. Наместо Христос, Ананија ги допрел очите на Савле за да прогледаат. Наместо Христос, Ананија ги ставил своите раце на него и додека се молел во Христово име, Савле примил дар – Светиот Дух. Сето тоа е сторено во Христово име и со Христов авторитет. Христос е извор, а црквата служи само како канал спроводник. (Делата на апостолите, стр. 121.122. оригинал)
