„Послушај го ова, Јове, смири се и разгледај ги чудесните Божји дела.“ (Јов 37,14)
Побожните и способни луѓе својот поглед го насочуваат кон вечните стварности, но често не можат да ги сфатат, зашто она што е видливо ја засенува славата на невидливото. Оној што сака да биде успешен во трагањето по скриеното богатство мора да се издигне над световното, да се стреми кон нешто што е далеку повозвишено. Неговите склоности и сите способности мора да бидат насочени кон трагање.
Непослушноста ја затворила вратата за бесконечни количества на знаење што можело да се стекне од Писмото. Да се разбере всушност значи да се биде послушен кон Божјите заповеди. Писмото не смее да се прилагодува кон предрасудите и сомнежите на луѓето. Него можат да го разберат само оние кои понизно бараат да ја запознаат вистината за да можат да ја послушаат.
Дали се прашуваш: Што да правам за да се спасам? Пред да почнеш да истражуваш, ти мора да ги одложиш своите однапред создадени гледишта, своите наследени и стекнати идеи. Ако го истражуваш Писмото за да ги одбраниш своите мислења и сфаќања, ти никогаш нема да ја досегнеш вистината. Истражувај за да дознаеш што кажува Господ. И додека истражуваш, ако се осведочиш, ако утврдиш дека твоите омилени мислења не соодветствуваат со вистината, немој погрешно да ја толкуваш вистината за да ја прилагодиш кон своето верување, туку прифати ја светлината што си ја добил. Отвори го својот ум и своето срце за да ги согледаш чудесните вистини на Божјата реч.
Вера во Христа како Откупител на светот може да се развива во срце кое се наоѓа под контрола на просветен ум кој може да го препознае и да го цени небесното богатство. Оваа вера е неделива од покајанието и преобразбата на карактерот. Да се има вера значи да се најде и да се прифати богатството на евангелието со сите обврски што произлегуваат од тоа…
Ние мораме да бидеме просветлени со Светиот Дух за да ја препознаеме вистината во Божјата реч. Прекрасните дела во светот на природата не можат да се видат сѐ додека сонцето не ја растера темнината, додека не ги осветли со својата светлина. Така и богатствата на Божјата реч не можат да се проценат сѐ додека Сонцето на праведноста не ги открие со своите блескотни зраци.
Светиот Дух, кој е пратен од небото благодарение на добрината и милоста на бесконечната Љубов, небесните факти ѝ ги открива на секоја душа која негува безусловна вера во Христа. Со неговата сила животодавните вистини, од кои зависи спасението на душата, се всадуваат во умот, и патот на животот станува толку јасен, што никој не е во опасност да скршне. (Христови параболи, стр. 112.113. оригинал)
