„Ако некој сака да ја исполнува Неговата волја, ќе знае дали е наукава од Бога, или зборувам Сам од Себе.“ (Јован 7,17)
Прва и најголема должност на секое разумно суштество е да дознае од Светото писмо што е вистина и потоа да живее според светлината и други да храбри да го следат неговиот пример. Ние треба секој ден Библијата марливо да ја проучуваме, да се задлабочуваме во секоја нејзина мисла и да споредуваме стих со стих. Со Божја помош ние мораме сами да го формираме нашето мислење, зашто пред Бога ќе одговараме сами за себе.
Најјасните откриени вистини во Библијата учените луѓе ги завиткале во сомневање и темнина. Правејќи се дека имаат голема мудрост, тие учат дека Светото писмо има мистично, таинствено и духовно значење што не е јасно изразено со човечки јазик. Овие луѓе се лажни учители. Ним Исус им рекол: „Не ги знаете ни Писмата, ниту Божјата сила“ (Марко 12,24). Јазикот на Библијата треба да се толкува според неговото очигледно значење, освен ако се употребени некои симболи или слики. Христос дал ветување: „Оној што сака да ја исполнува неговата волја, ќе знае дали ова учење е од Бога“ (Јован 7,17). Кога луѓето би сакале да ја примат Библијата онака како што таа гласи, кога не би имало лажни учители да ги заведуваат и да ги збунуваат нивните мисли, би се извршувало дело што би ги израдувало ангелите, а безброј илјадници, кои талкаат во заблуди, би дошле во Христовото стадо.
При проучувањето на Библијата ние треба да ги употребиме сите наши духовни сили и да го напрегнеме умот за да ги сфатиме длабоките небесни стварности во онаа мера колку што им е можно тоа на смртните луѓе. Но не смееме да заборавиме дека детската послушност и покорност се вистински белези на ученикот. Библиските тешкотии не можат никогаш да се совладаат на ист начин со кој се служиме при испитувањето на филозофските проблеми. Ние не смееме да се впуштиме во проучување на Библијата со онаа самоувереност со која мнозина пристапуваат кон проучување во областа на науката, туку со молитва и со доверба во Бога и со искрена желба да ја запознаеме Неговата волја. Мораме да дојдеме со понизен и послушен дух за да го запознаеме големиот ЈАС СУМ. Во спротивно лошите духови во толкава мера ќе го заслепат нашиот ум и ќе го стврднат нашето срце, што вистината не ќе може да остави врз нас никаков впечаток.
Многу делови на Светото писмо што учените луѓе ги сметаат за тајна, или преминуваат преку нив како преку нешто безначајно, полни се со утеха и со поуки за оној што се поучува во Христовата школа. (Големата борба, стр. 598.599. оригинал)
