„Кој нема да се уплаши од Тебе, Господи, и не ќе го прослави Твоето име? Зашто само Ти си свет; сите народи ќе дојдат и ќе се поклонат пред Тебе, зашто се покажаа Твоите праведни судови!“ (Откровение 15,4)
Додека се издигнуваат овие зборови на света доверба кон Бога, облаците се повлекуваат и се укажува ѕвездено небо со неискажлива убавина, а на двете страни мрачен и гневен свод. Низ отворените капии блескоти славата на небесниот град. На небото се појавува рака која ги држи двете составени плочи. Пророкот кажува: „Тогаш небесата ја објавија неговата правда, зашто сам Бог е Судија“ (Псалм 50,6). Овој свет Закон, Божјата правда, кој е објавен на Синај среде грмежи и пламен за да биде животен водич, сега на луѓето им се открива како мерило на судот. Плочите ги отвора рака, и се гледаат прописите на Десетте заповеди, како да се напишани со пламено перо. Зборовите се толку јасни, што можат сите да ги читаат. Се буди сеќавањето, од секое срце исчезнува темнината на неверувањето и кривоверството, а Десетте кратки, разбирливи, значајни Божји зборови, стојат пред очите на сите жители на земјата.
Не е можно да се опише стравот и очајот на оние што ги газеле светите Божји прописи. Господ им го дал својот Закон и тие можеле со Него да го споредуваат својот карактер и да ги запознаат своите гревови додека уште имало можност за покајание и поправање. Но тие, за да ги почитува светот, ги отстраниле Неговите прописи и другите ги учеле да ги престапуваат. Настојувале да го присилат Божјиот народ да ја оскверни Неговата сабота. Сега се осудени со оној Закон што го презирале. Со страшна сигурност увидуваат дека немаат никакво оправдување. Самите си избрале на кого ќе му служат и на кого ќе му се клањаат. „И тогаш повторно ќе ја видите разликата меѓу праведникот и безбожникот, меѓу оној кој му служи на Бога и оној кој не му служи“ (Малахија 3,18).
Непријателите на Божјиот закон, од свештениците па сѐ до најмалечкиот меѓу нив, сега имаат нов поим за вистината и должноста. Премногу доцна увидуваат дека саботата од четвртата заповед е печат на живиот Бог. Премногу доцна стануваат свесни за вистинската природа на својот лажен ден за одмор и на песочната почва на која ѕидале. Сега им е јасно дека се бореле против Бога. (Големата борба, стр. 639. оригинал)
