„Според Божјата благодат, која ми е дадена, јас, како мудар градител, ја поставив основата, а друг гради. Но секој да внимава како надградува. Зашто, никој не може да постави друга основа, освен онаа што е поставена, која е Исус Христос.“ (1. Коринтјаните 3,10.11)
Единствено оние коишто го воспитале умот да ужива во духовните активности се оние кои ќе бидат преобразени и кои нема да бидат обземени со чистотата и преголемата слава на небото. Можеш да бидеш вешт во своите уметности, можеш да ги познаваш добро науките, можеш да бидеш одликуван во музиката и книжевноста, можеш да придобиваш со своето однесување, – но каква врска има сето ова со подготвувањето за на небо? Дали сето тоа ќе те подготви да опстанеш на Божјиот суд?
Немој да се залажуваш. Со Бога нема шега. Само со светост можеш да се подготвиш за небото. Единствено искрената, делотворна побожност може да ти даде чист, возвишен, карактер и да те оспособи да бидеш во Божјото присуство што се наоѓа во непристапна светлина. Небесниот карактер мора да се стекне на земјата, инаку нема воопшто да се стекне. Затоа почни веднаш. Немој да се тешиш дека оваа задача ќе ти биде полесна од сега. Секој ден се зголемува твојата оддалеченост од Бога.
Треба да се подготвиш за вечноста поревносно отколку тоа што досега го правеше. Привикни се да ја сакаш Библијата, да ги сакаш молитвените состаноци, да ги сакаш часовите минати во размислување и, повеќе од сè, часовите во кои душата има заедница со Бога. Впери ги своите мисли кон небото ако сакаш да се соединиш со небесниот хор во небесните домови. (Сведоштва за црквата, вол. 2, стр. 267. оригинал)
