„Ете, идам скоро! Држи го цврсто она, што го имаш, за никој да не ја земе твојата круна.“ (Откровение 3,11)
Црквата ако се облече во облеката на Христовата праведност и ако се ослободи од секоја приврзаност кон овој свет, пред неа ќе осамне зора на светол и величествен ден. Божјето ветување што ѝ е дадено ќе остане сигурно за навек. Тој ќе ја стори вечно извишена, радост за многу поколенија. Вистината триумфално ќе помине крај оние што ја презреле и ја отфрлиле. Иако понекогаш се чини забавено, нејзиното напредување никогаш нема да биде запрено. Кога Божјата порака ќе наиде на противење, Тој ѝ додава нова сила за да го засили нејзиното влијание. Надарена со божествена сила, таа ќе си расчисти себеси пат низ најсилните бариери и триумфално ќе совлада секоја пречка.
Што му помагало на Божјиот Син во текот на Неговиот напорен и пожртвуван живот? Тој ги видел резултатите на трудот на својата душа и бил задоволен. Насочувајќи го погледот во иднината на вечноста, Тој ја видел среќата на оние на кои, благодарение на Неговото понижување, им било простено и добиле вечен живот. До Неговото уво допрел радосниот и одушевен триумф на откупените. Чул како тие ја пеат песната на Мојсеја и на Јагнето.
И ние можеме во нашата мечта да ја видиме сликата на иднината – небесното блаженство. Во Библијата се откриени идеалите на идната слава, сцените што ги насликала Божјата рака и што ѝ се мили на Неговата црква. Со вера уште сега можеме да стоиме на прагот на вечниот град и да ги слушаме милозвучните зборови на добредојде упатени на оние кои во овој живот соработувале со Христа и кои сметале дека е чест да страдаат заради Него. Кога ќе бидат изговорени зборовите: „Дојдете благословени од мојот Отец“ (Матеј 25,40), тие ќе ги положат своите круни пред нозете на Спасителот триумфирајќи: „Достојно е Јагнето кое беше заклано, да прими моќ, богатство, мудрост, сила, чест, слава и благослов… На оној кој седи на престолот и на Јагнето, благослов, чест, слава и власт за вечни векови“ (Откровение 5,12.13).
Таму откупените ќе ги поздрават оние што ги довеле кај Спасителот и заедно ќе го слават Оној кој умрел за смртните човечки суштества да добијат живот кој, според долговечноста, може да се спореди со Божјиот живот. Вековниот судир е завршен. На страдањата и на борбите им дошол крај. Низ целото небо се одгласуваат победоносни песни, додека откупените своите гласови ги придружуваат кон радосниот акорд: Достојно, достојно е Јагнето кое беше заклано, и кое повторно живее како славен победник. (Делата на апостолите, стр. 601.602. оригинал)
