„Кој се држи цврсто за верното слово, согласно со науката, за да може и да опоменува во здравата наука и да ги изобличува оние кои се противат.“ (Тит 1,9)
Господ често ја покажувал преку своето провидение вистината дека ништо помалку од откриената вистина, Божјото Слово, не може да го врати човекот од гревот или да го зачува од престап. Тоа Слово, кое ја открива вината на гревот, има моќ врз човечкото срце да го направи човекот исправен и да го одржи таков. Господ кажал дека Неговото Слово треба да се проучува и да му се покорува; тоа треба да биде дел од практичниот живот. Тоа Слово е толку непроменливо како и Божјиот карактер – исто вчера, денес и засекогаш. (Testimonies to Ministers, p. 80. 81)
Но човекот колку и да се издигнува во духовниот живот, никогаш нема да стигне до момент кога нема да му биде потребно да го проучува Светото Писмо, бидејќи на него се темелат доказите на нашата вера. Сите делови од нашето учење, дури и ако се прифатени како вистина, мора да се споредат со законот и сведоштвата и ако не ја издржат пробата, тоа значи дека „во нив нема светлина.“
Треба внимателно да го проучуваме големиот план на откупување кој се открива во завршното дело во овие последни денови. Сцените во светилиштето на небото треба да остават таков впечаток на срцето и на умот така што сите да бидат во состојба ова да го пренесат и на други. Сите треба да стекнат подлабоко знаење за делото на откупување кое се одвива во небесното светилиште… Со учење, со размислување и со молитва Божјиот народ ќе се издигне над обичните земни мисли и чувства и ќе биде во хармонија со Христа и со Неговото големо дело на чистење на светилиштето од гревовите на народот. (Сведоштва за црквата, вол. 5, стр. 575. оригинал)
