„Затоа го заклучувам ова: права среќа за човекот е да јаде и да пие и да биде задоволен со сиот свој труд, со кој се измачува под сонцето за време на краткиот век што му го дал Бог, зашто таква судбина му е дадена во дел.“ (Проповедник 5,18)
Постои разлика меѓу рекреација и забава. Рекреацијата, кога е навистина она што нејзиното име значи, рекреација, зајакнува и изградува. Одвојувајќи нѐ од нашите секојдневни грижи и работи, таа му пружа освежување на умот и на телото и така нѐ оспособува со нови сили да се вратиме на сериозната работа во животот.
Од друга страна, забавата се бара поради уживање и во неа често се претерува. Таа ја троши силата за полезна работа и така станува пречка за вистинскиот успех во животот…
Никогаш да не го заборавиме фактот дека Исус е извор на радоста. Тој не се радува на бедата на човечките суштества, туку сака да ги види среќни.
Христијаните имаат многу извори на радост и тие со непогрешлива точност можат да кажат кои задоволства се исправни. Тие се радуваат на такви разоноди кои не го оптоваруваат умот и не ја расипуваат душата, кои не разочаруваат и не оставаат трага од влијанија кои го разоруваат самопочитувањето и го затвораат патот кон полезноста. Ако со себе можат да го понесат Исуса и ако го сочуваат духот на молитвата, тие секако ќе бидат наполно сигурни.
Секоја разонода, во која со вера можете да побарате Божји благослов, не е опасна. Но секоја забава која ќе ве онеспособи за молитва насамо, за семејното богослужение или за учествување на молитвените богослужби не е сигурна, туку опасна.
Ние им припаѓаме на оние луѓе кои веруваат дека имаат привилегија секој ден да го прославуваат Бога на Земјата, дека не треба да живееме во тој свет само за свое лично задоволство и само да си угодуваме на себеси. Ние сме тука за да бидеме од полза за човештвото и на благослов на општеството. Ако дозволиме нашите мисли да се занимаваат со она кон што многумина се стремат барајќи само суета и бесмисленост, како можеме да бидеме полезни за својот народ и своето поколение? Како можеме да бидеме на благослов на општеството кое нѐ опкружува? Ние не треба наивно да учествуваме во ниту една разонода која би нѐ онеспособила поверно да ги извршуваме обичните должности. (Темели на среќниот дом, стр. 512.513. оригинал)
