„А Тој им рече: ‘Го видов сатаната како падна од небото, како молња!’“ (Лука 10,18)
Со желба да покажат дека се многу умни, рабините го предупредиле народот да не ја прифаќа новата наука што ја учи овој нов Учител, зашто Неговите теории и постапки се во спротивност со учењата на нивните татковци. Народот имал доверба во учењето на свештениците и фарисеите, наместо да се труди сам да ја проучува и да ја разбере Божјата реч. Ги почитувале свештениците и поглаварите наместо да го почитуваат Бога и ја отфрлале вистината за да можат да ги одржат своите преданија. Мнозина биле одушевени со Христовата наука и речиси уверени во нејзината исправност, но не дејствувале според своето осведочување и не се вбројувале меѓу Христовите следбеници. Сатаната напаѓал со своите искушенија сè додека светлината не личела на темнина. На тој начин мнозина ја отфрлиле вистината што би ги спасила.
Верниот Сведок кажува: „Еве стојам пред врата и тропам“ (Откровение 3,20). Секоја опомена, укор и сесрдна молба во Божјата реч или преку Неговите весници претставува тропање на вратата на срцето. Тоа е Исусов глас кој бара да влезе. Со секое тропање на кое не се одговара, наклоноста да се отвори станува послаба. Ако денес се занемари дејството на Светиот Дух, тоа утре нема да биде толку силно. Срцето станува помалку приемчиво и запаѓа во гибелна несвесност за краткоста на животот и за непоминливата вечност зад тоа. Нашата осуда на судот нема да произлезе од фактот што сме биле во заблуда, туку од фактот дека сме ги занемариле приликите што ни ги праќало Небото да научиме што е вистина.
Како и апостолите, седумдесеттемина примиле натприродни дарови како белези на својата служба. Кога нивната работа била завршена, се вратиле радосно, зборувајќи: „Господе, дури и демоните ни се покоруваа во твое име“. Исус одговорил: „Го гледав сатаната како падна од небото како молња“. На Исусовиот дух му се прикажани сцените од минатото и од иднината. Прво го видел Луцифера како бил фрлен од небото. Однапред ги набљудувал сцените на своите смртни маки, кога пред сите светови ќе биде откриен карактерот на измамникот…
Преку крстот на Голгота, со неговите смртни маки и со неговиот срам, Исус однапред го видел големиот последен ден во кој кнезот на силите на темнината ќе доживее свое уништување на земјата толку долго уназадувана со неговиот бунт. Исус го гледал засекогаш завршеното дело на злото и Божјиот мир што ги исполнува небото и земјата. (Копнежот на вековите, стр. 489.490. оригинал)
