„Затоа – Господ, Израелевиот Бог говори – навистина реков дека твојот дом и домот на твојот татко ќе стапуваат пред Мене довека, сега – говори Господ – нека е тоа далеку од Мене, ќе ги прославам оние кои Ме прославуваат Мене, а кои не Ме слават Мене, ќе бидат засрамени.“ (1. Самуилова 2,30)
Кога така си спомнуваме за саботата, она што е земно и минливо нема да го попречува она што е духовно. Ниту една должност која треба да се изврши во текот на шесте работни денови нема да биде оставена за саботата. Во текот на седмицата нашите сили нема да бидат толку исцрпени од овоземната работа, така што во денот кога Господ се одморал и освежил да бидеме толку изморени што нема да можеме да учествуваме во Неговата служба…
Во петок треба да се завршат сите подготовки за сабота. Погрижете се сите облеки да бидат подготвени, готвењето завршено, чевлите исчистени и да се искапете. Сето тоа може да се среди и да се заврши ако себеси си го поставиме за правило. Саботата не смее да се помине во крпење на облека, во готвење на храна, во барање на задоволства или во било која друга земна работа. Пред заоѓање на сонцето положете ја настрана секоја световна работа и тргнете ги од пред своите очи сите световни списанија. Родители, објаснете им ги на своите деца своите постапки во тој поглед како и нивната цел и дозволете и децата да уживаат во подготовките за сабота во согласност со законот.
Ние треба ревносно да ги чуваме границите на саботата, имајќи на ум дека секој момент е посветено, свето време. Секаде каде што за тоа постои можност, работодавачите треба да ги ослободат своите работници од работата од петок напладне до почетокот на саботата, давајќи им на тој начин време за подготовка, така што ќе можат со смирен дух да го дочекаат Господовиот ден. Со тоа нема да претрпите никаква загуба, дури ниту во земните работи.
Уште на една работа треба да ѝ се посвети внимание во денот за подготовка. Тој ден треба да се решат сите несогласувања помеѓу браќата, како во семејството, така и во црквата. Истерајте ја од душата секоја горчина, гнев и злоба. Во понизен дух „исповедајте си ги еден на друг грешките и молете Му се на Бога еден за друг, за да оздравите“ (Јаков 5,16).
Пред да почне саботата треба и духот и телото да се ослободат од земните работи. Бог ја поставил својата сабота на крајот на шесте работни денови, за да можат луѓето да застанат и да размислуваат за тоа колку во текот на седмицата сме напредувале во подготвувањето за царството на чистота во кое нема да има пристап ниту еден престапник. Секоја сабота треба да извршиме пресметка со својата душа, за да видиме дали изминатата седмица ни донела духовен напредок или загуба.
Да се држи саботата света за Господа значи вечно спасение. (Testimonies for the Church, vol. 6, str. 354-356)
