„Возљубен мој, ти посакувам да ти биде добро во сè и да бидеш здрав, како што и е добро на твојата душа.“ (3. Јованово 2)
Во најголем број случаеви е подобро да се земаат два, наместо три оброка. Ако вечерата се земе порано, се попречува варењето на претходниот оброк. Ако се земе подоцна, ни самата нема да биде сварена пред заминувањето во постела. Така на желудникот не му се овозможува потребниот одмор. Сонот се нарушува, мозокот и нервите се заморуваат, апетитот за време на појадокот е ослабнат, а целиот организам е неосвежен и неподготвен за дневните обврски.
Не смее да се занемари важноста на редовноста во времето одредено за јадење и спиење. Бидејќи изградувањето на телото се извршува во текот на часовите за одмор, многу е важно, особено за младите, сонот да биде редовен и обилен.
Колку што е можно, треба да се одбегнува нагло внесување на храната. Колку е покусо времето за оброк, толку помало количество храна треба да се земе. Подобро е да се испушти оброкот, отколку недоволно да се соџвака храната.
Времето за јадење треба да биде можност за заемно дружење и освежување. Сѐ што би можело да оптовари или раздразни, треба да биде отстрането. Треба да се негува доверба, љубезност и благодарност кон Дарителот на сѐ што е добро, па и разговорот ќе биде радосен, пријатна размена на мисли која ќе подигнува, наместо да заморува.
Умереноста и редовноста во сѐ имаат прекрасна сила и тие повеќе ќе придонесат за развивање на пријатно и ведро расположение, кое толку вреди во разубавувањето на нашата животна патека, отколку околностите или вродената талентираност. Истовремено, така здобиената способност на самосовладување ќе се покаже како најскапоцено орудие за успешно соочување со непријатните должности и факти на кои наидува секое човечко суштество.
Патиштата на мудроста се „пријатни и сите нејзини патеки се полни со мир“ (Пословици 3,17). Секое момче во нашата земја, на кое му се укажува можност да постигне повеќе од крунисаните цареви, треба да размислува за поуката што се крие во зборовите на мудриот човек: „Блазе ти, земјо, кога… твоите кнезови јадат на време, за да се поткрепат, а не за преситување!“ (Проповедник 10,17). (Воспитување, стр. 205.206. оригинал)
