„Зашто, како што сите умираат во Адама, така и во Христа сите ќе оживеат.“ (1. Коринтјаните 15,22)
Платена е огромна цена за да добиеме ослободување од ропството на гревот во кое сме се нашле со Адамовиот пад… Вредноста на човечката душа не можеме да ја сфатиме сѐ додека не ја сфатиме големата Жртва за откупување која е принесена на Голгота. Гревот на Адам во Едем го турнал човечкиот род во беда и безнадежност. Меѓутоа, со планот на спасението обезбеден е пат за избавување на сите кои се потчинуваат на одредените барања. Благодарејќи на жртвата на Божјиот Син одобрено е друго време на проба. Мораме да влеземе во битката, но можеме да излеземе како победници благодарејќи на заслугите на Христовата крв.
Бог видел дека нам ни е невозможно да го надвладееме непријателот и да победиме со своја сила. Човечкиот род после падот со секоја следна генерација сѐ повеќе слабеел, така што ние, без Христова помош, не можеме да му се спротивствиме на злото на неумереност. Колку благодарни би требало да бидеме затоа што имаме Спасител и што Тој се сложил да ја соблече својата царска облека, да го напушти тронот, да го загрне своето божество со човечка природа и да стане Човек на болката, запознаен со жалоста…
После Неговото крштевање, Духот Го одвел во пустината за ѓаволот да го искушува. Христос го отпочнал делото на откупување токму на она место на кое што започнало пропаѓањето. Идното добро на светот зависело од таа борба која Кнезот на животот ја водел во пустината. Треба да Му благодариме на Бога што Тој излегол како Победник откако се нашол на истото тло на коешто паднал Адам и со тоа го откупил Адамовиот срамен неуспех. Сатаната го напуштил бојното поле како победен непријател. Таа победа е ветување за нас, дека со Божја помош и ние можеме да излеземе како победници во судирот со непријателот…
Сатаната сметал дека сета сила на оваа падната планета му припаѓа нему, но кога Христос дошол да ги одмери силите со кнезот на темнината, сатаната се сретнал со Оној кој бил во состојба да им се спротивстави на неговите искушенија. Христос рекол: „Доаѓа кнезот на овој свет; тој нема ништо во Мене“ (Јован 14,30)… Целото небо го набљудувало исходот од судирот помеѓу Христа и сатаната… Прашањето е дали и ние ќе ја искористиме можноста да победиме со помош на Оној кој нѐ засака? (Christ Triumphant, 215)
