„Туку во деновите на гласот на седмиот ангел, кога ќе затруби, ќе се исполни Божјата тајна, како што им проповедуваше на своите слуги – пророците.“ (Откровение 10,7)
Сите што сакаат да ги победат лошите склоности што настојуваат да завладеат со нив, ги чека уште тешка борба. Подготовката е лична работа. Ние нема да бидеме спасени групно. Побожноста и чистотата на едни не можат да ги надоместат овие доблести кај други. Иако сите народи мораат да дојдат на суд пред Бога, Тој сепак, случајот на секој поединец ќе го испита со таква точност како да не постои ниту едно друго суштество на земјата. Секој ќе биде испитан и ќе мора да биде пронајден без мана и дамки.
Настаните што се поврзани со завршното дело на чистење се мошне свечени. Фактите во врска со нив имаат пресудно значење. Сега заседава судот во небесното Светилиште. Многу години веќе се извршува ова дело. Наскоро – никој не знае кога – ќе се премине на случаите на живите. Нашиот живот ќе се испитува во свето присуство на Бога. Во ова време, повеќе од кога и да е, секоја душа треба да ја прифати опомената на Спасителот: „Бдејте и молете се, зашто не знаете кога ќе биде времето“ (Марко 13,33). „И така, ако не се разбудиш, ќе дојдам како крадец и нема да знаеш во кој час ќе ти дојдам“ (Откровение 3,3).
А кога ќе заврши истражниот суд, тогаш судбината на сите ќе биде запечатена за живот или за смрт. Времето на милоста ќе помине кратко пред доаѓањето на Спасителот на небесните облаци. Во Откровението Христос ни зборува мислејќи на ова време: „Оној кој врши неправда, нека врши уште неправда; и кој е осквернет, нека се осквернува уште; и кој е праведен, нека врши уште праведност; и кој е свет, нека станува уште посвет! Ете, доаѓам скоро и наградата моја е со мене за да му дадам секому според неговото дело“ (Откровение 22,11.12).
Тогаш праведниците и грешниците уште ќе живеат на земјата во својата смртна состојба – ќе сеат и ќе градат, ќе јадат и ќе пијат, несвесни дека горе во Светилиштето е изговорена последната и неотповиклива одлука. Пред потопот, откако Ное влегол во ковчегот, Бог ја затворил вратата зад него и им оневозможил на безбожните да влезат. Уште седум дена луѓето продолжиле да живеат безгрижен и развратен живот, исмевајќи ги предупредувањата за претстојниот суд, а не знаеле дека нивната судбина веќе е решена. „Така“, кажува Спасителот, „ќе биде и при доаѓањето на Синот човечки“ (Матеј 24,39). (Големата борба, стр. 490.491 оригинал)
