„Отворете ги вратите! Нека влезе праведниот народ, кој ја пази верноста.“ (Исаија 26,2)
Таму ќе знаеме како што сме биле познати. Таму љубовта и сочувството што Бог ги всадил во душата ќе најдат свој најдобар и најубав израз. Непорочната заедница со светите суштества, хармоничниот живот со светите ангели и со верните од сите векови, посветеното пријателство кое го поврзува целото семејство на небесата и земјата – сето тоа се искуства кои ќе ги придобиваме во вечноста.
Таму ќе има музика и песна, таква музика и таква песна какви, освен во виденијата дадени од Бога, ниту едно смртно уво не слушнало ниту, пак, умот ги замислил…
Таму секоја моќ ќе се развива, секоја способност ќе се зголемува. Ќе се преземаат највеличествени потфати, ќе се остваруваат најблагородни стремежи, ќе се постигнуваат највозвишени цели. И пак ќе се појавуваат нови врвови за совладување, нови чуда за да им се восхитуваме, нови вистини да ги разбереме, нови замисли да ги поттикнуваат силите на телото, умот и душата.
Божјите деца ќе можат да ги истражуваат сите сокровишта на вселената. Ние со неискажано уживање ќе учествуваме во радоста и мудроста на безгрешните суштества. На располагање ќе ни стојат богатствата стекнати во текот на многуте векови на размислување за делата на Божјите раце. А како што ќе минуваат годините на вечноста и понатаму ќе донесуваат сё пославни откровенија. „Прекумерно над сѐ што бараме или мислиме“ (Ефесјаните 3,20), ќе ни бидат вечно дарувани како Божји дарови.
„Неговите слуги ќе му служат“ (Откровение 22,3). Животот на Земјата е почеток на животот на Небото; воспитувањето на земјата е запознавање со принципите на небото; животната професија тука нё подготвува за животната професија таму. Она што сме сега во карактерот и во светата служба, однапред ни кажува за она што ќе бидеме…
Во планот на спасението постојат височини и длабочини кои ни самата вечност нема да може да ги исцрпи, чуда во кои и ангелите сакаат да ѕирнат. Само откупените, меѓу сите создадени суштества, се здобиле со лично искуство во вистинската борба со гревот; тие работеле со Христа и повеќе од самите ангели, ја запознале заедницата на неговите маки; зар тие немаат што да кажат за науката на спасението – нешто што има вредност и за безгрешните суштества? (Воспитување, стр. 306-308. оригинал)
