„Мир ви оставам; мирот Свој ви го давам; Јас ви го давам, но не како што го дава светот. Да не се плаши срцето ваше, ниту да страхува.“ (Јован 14,27)
Ако го примиме Христос како постојан гостин во својата душа, Божјиот мир што го надвишува секој ум, ќе ги сочува нашите срца и мисли во Исуса Христа. Животот на нашиот Спасител на Земјата, иако исполнет со судири, бил живот на мир. Додека разлутените непријатели постојано го прогонувале, Тој велел: „Оној што ме прати е со мене; Отецот не ме остави сам, зашто секогаш го вршам она што му е угодно“ (Јован 8,29). Никаква бура на човечкиот или сатанскиот гнев не можела да го наруши мирот на Неговата совршена заедница со Бога. И Тој ни вели: „Мир ви оставам; мирот свој ви го давам“. „Земете го мојот јарем на себе и поучете се од Мене, бидејќи сум кроток и смирен по срце, и ќе најдете мир за душите ваши“ (Јован14,27; Матеј 11,29). Носете го со Мене јаремот на службата во слава на Бога и за воздигнување на човештвото, па ќе согледате дека Мојот јарем е благ и моето бреме лесно.
Самољубието го уништува нашиот мир. Додека во нас живее нашата себична природа, ние сме постојано подготвени да ја браниме од понижувањата и навредите; но кога нашето „јас“ е мртво, и нашиот живот е скриен со Христа во Бога, тогаш нема да нѐ рануваат омаловажувањето и потценувањето…
Среќата која потекнува од овоземните извори е променлива, како што се променливи и различните животни околности; но Христовиот мир е постојан и траен. Тој не зависи од околностите на животот, од големината на световните добра или од бројот на пријателите што ги имаме на оваа земја. Христос е извор на жива вода, и среќата која потекнува од Него никогаш нема да изневери.
Христовата кротост, покажана во домот, ќе ги усреќи сите домашни; таа не предизвикува кавга, не враќа налутено, туку го смирува раздразнетиот темперамент и зрачи со благост што ја чувствуваат сите оние кои се наоѓаат во делокругот на нејзиното дејство. Секое земно семејство во кое се негува кротоста, се соединува со големото семејство на небото.
За нас би било далеку подобро да страдаме поради лажни обвинувања, отколку самите да си создаваме мака одмаздувајќи им се на своите непријатели. Духот на омраза и одмазда потекнува од сатаната и може да му донесе само зло на оној што го негува. Тајната на вистинскиот благослов се крие во кротоста смерноста на срцето, во кротоста која е плод на живеењето со Христа. (Мисли од гората на блаженствата, стр. 15-17. оригинал)
