„Зашто еве доаѓаат денови кога ќе ги казнам вавилонските кипови, и сета земја ќе му се засрами, и сите негови погубени ќе лежат среде градот.“ (Еремија 51,47)
Така ќе се објавува и третата ангелска вест. Кога ќе дојде време да се проповеда со најголема сила, Бог ќе се послужи со понизни орудија, ќе го води умот на оние што се посветиле на Неговата служба. Работниците повеќе ќе бидат оспособени со помазание на Светиот Дух отколку со образованието во школите. Луѓе од вера и молитва ќе бидат поттикнати да појдат со света ревност да ги објавуваат зборовите што им ги дава Бог. Гревовите на Вавилон ќе бидат разоткриени. Страшните последици од црковните обичаи што ги наметнувале граѓанските власти, навлегувањето на спиритизмот, тајниот, но брз развој на папската власт – сето тоа ќе биде откриено. Овие свечени опомени ќе го потресат народот. Безброј илјадници ќе слушаат такви зборови какви што уште не слушнале. Со чудење ќе го слушаат сведоштвото дека Вавилон е црквата што паднала поради своите заблуди и гревови и поради отфрлањето на вистината што ѝ е пратена од небото. Кога народот ќе им се обрати на своите поранешни учители со љубопитно прашање: „Дали тоа навистина е така“, нивните проповедници ќе им кажуваат приказни, ќе им зборуваат мили работи со цел да ја смират нивната загриженост и да ја стивнат нивната разбудена совест. Но бидејќи мнозина ќе одбијат да се задоволат само со човечкиот авторитет и бидејќи ќе го бараат библиското начело „Така вели Господ“, мнозинството проповедници, како и фарисеите во старо време, затоа што дошол во прашање нивниот авторитет, гневно ќе кажат дека оваа вест е од сатаната и ќе го подбунат мноштвото да ги малтретира и да ги прогонува оние што ја објавуваат.
Сатаната се лути кога борбата се проширува на нови полиња и кога вниманието на народот се насочува кон погазениот Божји закон. Силата што ја придружува веста ќе ги разгневи сите што ѝ се противат. Свештениците ќе употребат речиси натприродни напори да ја засолнат светлината за да не им свети на нивните стада. Ќе се трудат со сите средства што им стојат на располагање да го спречат расправањето за овие важни прашања. Црквата ќе се потпре врз силната рака на граѓанската власт и во тоа католиците и протестантите ќе се соединат. Кога движењето за општо празнување на неделата ќе биде посмело и порешително, тогаш и законот ќе биде повикан на помош против оние што ја празнуваат саботата. Ќе им се закануваат со парични казни и со затвор, а на некои ќе им се понудат влијателни места и положби, како и други награди и предимства, за да ги придобијат да се откажат од својата вера. Но нивниот решителен одговор ќе гласи: „Докажете ни ја нашата заблуда со Божјата реч!“ (Големата борба, стр. 606.607. оригинал)
