„Почитувај ги твојот татко и твојата мајка, за да ти се продолжат дните на земјата, која ти ја дава Господ, твојот Бог.“ (Излез 20,12)
Ова е прва заповед со ветување. Таа ги обврзува децата и младите, возрасните и старите. Нема период во животот во кој децата би биле ослободени од обврската да ги почитуваат своите родители. Оваа свечена обврска се однесува на секој син и ќерка, и е еден од условите да им биде продолжен животот на земјата што Господ ќе им го даде на верните. Оваа тема не е неважна, таа има животна важност. Ветувањето зависи од послушноста. Ако послушаш, ќе живееш долго на земјата што ти ја дава твојот Господ Бог. Ако не послушаш, нема да го продолжиш својот живот на таа земја.
Родителите имаат право на љубов и почит повеќе од кој и да е друг. Сам Бог, кој ги задолжил за душите доверени на нивна грижа, определил родителите во првите години на детскиот живот пред децата да бидат негови претставници. Затоа, секој што го отфрла законитиот авторитет на родителите, го отфрла Божјиот авторитет. Петтата заповед бара од децата не само на родителите да им укажуваат љубов и нежност туку и да им ги олеснат секојдневните грижи, да го пазат нивниот углед и во староста да им пружат потпора и утеха.
Бог не може да ги усреќи оние кои се спротивставуваат на јасната заповед истакната во Неговата реч, која ја одредува должноста на децата кон родителите… Ако тие не ги почитуваат и не ги ценат своите земни родители, нема да го почитуваат ниту да го сакаат својот Создател.
Кога децата имаат неверни родители, чии заповеди се спротивни на Христовите, тогаш колку и да е тоа болно, тие мораат да го послушаат Бога, а последиците да му ги препуштат Нему…
Внесете ги во семејниот круг сите блескави зраци на љубов и нежност. Вашите родители ќе ги ценат овие мали знаци на внимание кои им ги укажувате. Вашиот труд да им го олесните товарот и да го контролирате секој лош и неблагодарен збор, покажува дека не сте неразумно дете, дека ја цените грижата и љубовта со која ве опкружиле во годините на вашата беспомошност.
Деца, потребно е мајката да ве сака, инаку би биле многу несреќни. Не е ли тогаш добро децата да ги сакаат своите родители? (Темели на среќниот дом, стр. 292.293.295. оригинал)
