„Чесниот човек изобилува со благослови, а кој брза по богатство, не останува без казна.“ (Пословици 28,20)
Совесното внимание кон она што светот го нарекува „мали нешта“ го прави животот успешен. Малите дела на добротворност, малите акти на самоодрекување, едноставните охрабрителни зборови, внимателноста кон малите гревови – тоа е христијанството. Благодарното признавање на секојдневните благослови, мудрото користење на секојдневните можности, внимателното развивање на доверените таленти – тоа е она што Господарот го бара.
Оној што верно ги извршува малите должности ќе биде подготвен да одговори на барањата на поголемите одговорности. Човекот кој е љубезен и учтив во секојдневниот живот, кој е дарежлив и трпелив во своето семејство, кој постојано се стреми да го направи домот среќен, ќе биде првиот што ќе се одрекува од себеси и ќе прави жртви кога Господарот ќе повика.
Можеби сме подготвени да го дадеме својот имот за Божјото дело, но тоа нема да биде од значење ако не Му дадеме и срце исполнето со љубов и благодарност. Оние што сакаат да бидат вистински мисионери на странски полиња, најпрво мора да бидат вистински мисионери во својот дом. Оние што сакаат да работат во Господовото лозје, мора да се подготват за тоа со внимателно обработување на малиот дел од полето за работа што им е доверено…
Во денот на судот, оние што биле верни во својот секојдневен живот … ќе ги чујат зборовите: „Дојдете, благословени од Мојот Отец, наследете го царството подготвено за вас од создавањето на светот.“ Христос не ги пофалува за елоквентните говори што ги одржале, за интелектуалната моќ што ја покажале или за дарежливите донации што ги дале. Тие се наградени затоа што ги правеле малите нешта кои обично се занемаруваат. (Пораката до младите, стр. 143-145. оригинал)
