„И чув друг глас од небото да вели: ‘Излезете од неа, народе Мој, за да не бидете соучесници во нејзините гревови и да не ги примите нејзините зла.’“ (Откровение 18,4)
Јас видов како некои ангели брзаа кон и од небото, спуштајќи се на земјата, и повторно искачувајќи се на небото, вршејќи подготовки за некој важен настан. Тогаш јас слушнав друг моќен ангел на кого му беше наложено да се спушти до земјата, да го соедини својот глас со гласот на третиот ангел, и да ѝ даде сила и моќ на неговата порака. Голема сила и слава му беа дадени на ангелот, и кога се спушташе, земјата беше осветлена со неговата слава. Светлината која што го следеше овој ангел продираше насекаде, и тој викаше со силен глас: „Вавилон големиот е паднат, паднат и стана живеалиште на демони и секој нечист дух и гнездо на секоја нечиста и замразена птица.“ Пораката за падот на Вавилон, како што е дадена од вториот ангел, е повторена, со додадено напоменување за изопачувањето коешто има влезено во црквите од 1844 година. Делото на овој ангел доаѓа во вистинско време за да се соедини во последното големо дело на Третата ангелска вест, како таа би прераснала во гласен вик. На тој начин народот Божји ќе биде подготвен да опстане во часот на искушението, со коешто тие наскоро ќе треба да се соочат. Видов голема светлина како почива врз нив, и како се соединети бестрашно во објавување на Третата ангелска вест.
Ангели беа испратени да му се придружат на тој моќен ангел од небото, и јас слушнав гласови кои како да се огласуваа насекаде: „Излези од неа, народе Мој, за да не бидеш соучесник во нејзините гревови и да не примиш од нејзините зла; зашто нејзините гревови стигнаа до небото и Бог си спомна за нејзините беззаконија.“ Оваа порака изгледаше како да е додаток на Третата порака, соединувајќи се со неа како што полноќниот вик се соедини со Втората ангелска вест во 1844 година. Славата Божја почиваше врз трпеливите светии кои чекаа и тие бестрашно го разгласуваа последното свечено предупредување, објавувајќи го падот на Вавилон и повикувајќи го Божјиот народ да излезе од него за да може да ја одбегне неговата ужасна пресуда.
Светлина која што беше излеана врз оние што чекаа, се пробиваше насекаде и оние во црквите кои имаа каква и да е светлина, кои што не ги слушнаа и ги отфрлија трите пораки, го послушаа повикот и ги напуштија паднатите цркви. Многумина кои во меѓувреме, откако оваа вест се беше објавувала беа деца, сега се возрасни; и осветлени со светлината, и тие имаа привилегија да го одберат животот или смртта. Некои одбраа живот и го заземаа својот став со оние коишто го очекуваа својот Господ и ги држеа сите Негови заповеди. (Рани списи, стр. 277.278 оригинал)