„Царството небесно прилега, исто така, и на мрежа, која се фрла во морето и уловува секакви риби.“ (Матеј 13,47)
„Небесното царство прилега уште и на мрежа фрлена во морето, која собира риби од секаков вид. Кога ќе се наполни, ја извлекуваат на брегот и седнуваат, па ги собираат добрите во садови, а лошите ги фрлаат. Така ќе биде и на крајот на времето; ангелите ќе излезат и ќе ги издвојат грешните од праведните и ќе ги фрлат во огнена печка; таму ќе има лелек и чкртање со заби.“
Фрлањето на мрежа го претставува проповедањето на евангелието. Така и во црквата се собираат и добри и грешни. Кога ќе заврши мисијата на евангелието, судот ќе изврши разделување. Христос знаел дека присуството на лажните браќа во црквата ќе придонесе да се зборува лошо за патот на вистината. Светот ќе го критикува евангелието поради недоследниот живот на оние што го исповедаат. Дури и христијаните можат да потклекнат кога ќе видат дека мнозина што го носат Христовото име не се потчинуваат на силата на Светиот Дух. Бидејќи во црквата се наоѓаат и грешници, луѓето се во опасност да помислат дека Бог ги оправдува нивните гревови. Токму затоа Христос го подига овој превез од иднината и ги повикува сите да сфатат дека карактерот, а не положбата, одлучува за судбината на човекот.
И примерот за каколот, и овој за мрежата, јасно зборуваат дека никогаш нема да дојде време кога беззакониците ќе се преобратат пред Бога. Пченицата и каколот треба да растат зедно сѐ до жетвата. И добрите и лошите риби заедно се извлекуваат на брегот и остануваат заедно сѐ до конечната разделба.
Понатаму, обата примера покажуваат дека, откако ќе заврши судот, ќе нема ново време на милост. Кога ќе се доврши делото на евангелието, веднаш ќе настапи разделување на добрите и грешните, и со тоа судбината на двете групи засекогаш ќе биде решена.
Бог не сака никого да го уништи. „Вака вели Господ Бог мене не ми е до смртта на безбожникот, туку да се одврати од својот лош пат и да живее! И така, обратете се од својот лош пат! Зошто да умрете, дому Израелов?“ (Езекиел 33,11). За сето време на милоста Божјиот Дух ги повикувал луѓето да го прифатат дарот на животот. Само тие што ќе ги одбијат неговите повици, ќе бидат оставени да пропаднат. Бог објавил дека гревот мора да биде уништен како зло опасно за целата вселена. Сите што ќе се прилепат за гревот ќе бидат уништeни при неговото уништување. (Христови параболи, стр. 122.123. оригинал)
