„Зашто сè што е родено од Бога, го победува светот; и ова е победата која го победи светот: нашата вера.“ (1 Јованово 5,4)
Во Христа е осигурано обновување и помирување. Провалијата настаната заради гревот е премостена со крстот на Голгота. Исус ја платил целосната откупнина со која на грешникот му е простено, а праведноста на Законот одржана. Сите коишто веруваат дека Христос е вистинската Жртва помирница можат да дојдат и да примат прошка за своите гревови бидејќи преку Христовите заслуги е воспоставена врска помеѓу Бога и човечкиот род. Бог може да ме прими како свое дете, а јас можам да Го наречам свој сакан Татко и да се радувам во Него.
Единствено преку Христа можеме да ги насочиме своите надежи на Небото бидеќи Тој е наш Заменик и наша Гаранција. Сме го прекршиле Божјиот закон, а со делата на законот ниедно тело нема да се оправда. Најдобрите напори кои можеме да ги вложиме се безвредни кога треба да го задоволиме светиот и праведен Закон што сме го прекршиле; но со вера во Христа можеме да се повикаме на праведноста на Божјиот Син, бидеќи таа е доволна за сите. Христос во својата човечка природа ги задоволил барањата на Законот. Тој го понел проклетството на Законот наместо грешниците, го извршил делото на помирување за нив „та секој, кој верува во Него, да не загине, туку да има вечен живот“. Вистинската вера ја присвојува Христовата праведност и грешниците стануваат победници со Христа, бидејќи станале учесници во божествената природа; и така се соединиле божественото и човечкото.
Сите коишто се обидуваат да го досегнат Небото со своите дела на држење на Законот се обидуваат да го сторат невозможното. Не можеме да се спасиме без послушност, но нашите дела не треба да бидат само наши; Христос треба да делува во нас да сакаме и да го правиме она што Му е Нему угодно. Кога би можеле да се спасиме со сопствените дела можеби би имале нешто во себе на што би можеле да се радуваме. Напорот кој го правиме во своја сила да стекнеме спасение е претставен со принесувањето на Каиновата жртва. Сѐ што човекот може да направи без Христа е извалкано со себичност и грев; но она што ќе го направи со вера е прифатливо за Бога. Кога се обидуваме да го стекнеме Небото со Христовите заслуги, душата напредува. „Гледајќи во Исуса, Почетникот и Исполнителот на нашата вера“ (Евреите 12,2), ние можеме да стекнуваме сѐ поголема сила и да одиме од победа во победа; бидејќи преку Христа, Божјата благодат го овозможила нашето целосно спасение. (Review and Herald, 1. jul 1890; Selected Messages, vol.1 str. 363.364)
