„Но доаѓа час – и веќе е тука – кога вистинските поклоници ќе Му се поклонуваат на Таткото во дух и вистина, зашто Таткото сака такви поклоници.“ (Јован 4,23)
Живееме во време кога сите треба особено да внимаваат на заповедта на Спасителот: „Бдејте и молете се, за да не паднете во искушение.“ Едно од вашите најсилни искушенија е непочитувањето. Бог е возвишен и свет; и за смирената, верна душа, Неговиот дом на земјата, местото каде што Неговиот народ се собира за поклонение, е како врата кон небото. Песната на пофалба, зборовите што ги изговараат Христовите служители, се Божји одредени средства за подготвување на народ за горната црква, за тоа повозвишено поклонение во кое не може да влезе ништо нечисто и несвето…
Не покажувајте толку малку почит кон Божјиот дом и Неговото богослужение, така што ќе разговарате еден со друг за време на проповедта. Ако оние што го прават ова би можеле да ги видат Божјите ангели како ги набљудуваат и ги бележат нивните постапки, би биле исполнети со срам и одвратност кон самите себе. (Порака до младите, стр. 265.266. оригинал)
Оние што не се готови да отфрлат секој грев и сесрдно да бараат Божји благослов, нема никогаш ниту да го добијат. Но оние кои цврсто се држат за Божјото ветување како Јаков и кои се толку постојани и искрени како што бил тој, ќе успеат како и тој што успеал. (Патријарси и пророци, стр. 203. оригинал)
Не занемарувајте ја тајната молитва, зашто таа е душата на религијата. Со усрдност и огнена молитва молете за чистота на душата. Молете со истата сериозност и ревност како што би молеле за својот живот, кога би бил во опасност. Останете пред Бога сè додека во вас не се роди неискажлива жед за спасение и додека не ја добиете сладоста на сигурното сведоштво за простени гревови. (Порака до младите, стр. 268. оригинал)
