„Ти ја послушуваш молитвата. Секое тело доаѓа при Тебе.“ (Псалм 65,2)
Господ кажува дека чест му укажуваат оние што сакаат да бидат близу до Него и што верно ја извршуваат Неговата служба. „Цврстиот по дух ти го пазиш во совршен мир, зашто на тебе се надева“ (Исаија 26,3). Раката на Семожниот е подадена за да нѐ води напред, и само напред. Одете напред, вели Господ; јас ќе ви пратам помош! Ми причинува задоволство да барате, и затоа ќе добиете! Јас ќе се прославам пред оние што го очекуваат вашиот пораз. Тие ќе видат како мојата Реч славно победува. „И сѐ што ќе побарате во молитва, со вера, ќе добиете“ (Матеј 21,22).
Сите кои се наоѓаат во неволја, со кои се постапува неправедно, нека повикаат кон Бога! Напуштете ги оние чиишто срца се тврди како челик, изнесете ги своите барања пред Творецот! Никогаш не е отфрлен ниту еден кој излегол пред Него со скршено срце. Не е загубена ниту една искрена молитва. И среде песните на небесните хорови Бог го слуша викотот на своето најслабо човечко создание. Кога желбите на нашето срце ги излеваме во нашата клет, кога ги искажуваме нашите молби додека одиме по пат, нашите зборови допираат до престолот на Владетелот на вселената. Тие можеби се нечујни за секое човечко уво, но не можат да се загубат во просторот, ниту пак може да ги задуши бучавата на деловните дејности околу нас. Ништо не може да ги задуши барањата на душата. Над уличниот шум, над вревата на мноштвото, тие се издигнуваат кон небесните дворови. Ние му се обраќаме на Бога и Тој ги слуша нашите молитви.
И вие, кои се чувствувате најнедостојни, не плашете се својот случај да му го препуштите на Бога. Кога се дал себеси во Христа за гревовите на светот, Бог го презел случајот на секоја душа. „Оној кој не го поштеди ни сопствениот Син, туку го предаде за сите нас, како не ќе ни подари сѐ друго заедно со него?“(Римјаните 8,32). Зар не ќе ги исполни милостивите зборови што ни ги упатил за да нѐ охрабри и засили?
Најмногу од сѐ Христос сакал да го откупи своето наследство од власта на сатаната. Но, пред да нѐ избави од силата на сатаната околу нас, Тој мора да нѐ ослободи од неговата сила во нас…
Нема опасност Господ да ги занемари молитвите на својот народ. Опасноста е што Божјиот народ во искушенијата и неволјите може да се обесхрабри и да престане да биде истраен во своите молитви. (Христови параболи, стр. 173-175)
