„Моето срце зборува: ‘Барај го Моето лице!’ Да, го барам Твоето лице, Господи.“ (Псалм 27,8)
Сите сили на Сатаната се активирани за да го задржат вниманието на луѓето на неважни и површни забави, и тој ја постигнува својата цел. Тој ги вметнува своите измами помеѓу Бога и душата. Сатаната ќе создава разоноди за да ги спречи луѓето да размислуваат за Бога. Светот, исполнет со спорт и љубов кон задоволствата, секогаш жеднее за некој нов интерес, но колку малку време и мисли му се посветуваат на Творецот на небесата и земјата?… Бог сака да ги проучуваме делата на бесконечноста и преку ова проучување да научиме да го сакаме, почитуваме и слушаме. Небесата и земјата со своите богатства треба да нѐ поучуваат на лекциите за Божјата љубов, грижа и моќ.
Бог ги повикува своите суштества да го насочат своето внимание од збунетоста и проблемите околу нив и да се восхитуваат на Неговите дела. Додека ги проучуваме Неговите дела, ангели од небото ќе бидат покрај нас за да ги просветлат нашите умови и да ги заштитат од сатанските измами. Додека ги гледате чудесните работи што ги создала Божјата рака, дозволете вашето гордо и неразумно срце да почувствува зависност и инфериорност. Колку е ужасно кога признанието за Бог не се прави кога треба! Колку е тажно човек да се понизи себеси кога е предоцна за тоа! (Counsels to Parents, Teachers, and Students, p. 456. 457)
Во Христовата религија постои обновувачко влијание кое го трансформира целиот човек, издигнувајќи го над секој понижувачки и нискострастен порок, и ги насочува мислите и желбите кон Бога и небото. Поврзан со Бесконечниот, човекот станува учесник во божествената природа. Врз него стрелите на злото немаат никаков ефект, бидејќи е облечен во оклопот на Христовата праведност. (Counsels to Parents, Teachers, and Students, p. 51)
