„Како ќе го запази младиот човек чист својот пат? Чувајќи ги Твоите зборови.“ (Псалм 119,9)
Целата Библија е откровение на Божјата слава во Христа. Кога ќе ја примиме, кога ќе поверуваме во неа и ќе ѝ се покориме, таа е силно орудие за преобразување на нашиот карактер. Таа е големиот поттик, силата што принудува, која ги забрзува физичките, менталните и духовните сили и го насочува животот во правилен тек.
Причината зошто младите, па дури и оние на зрела возраст толку лесно се наведуваат на грев е тоа што не ја проучуваат Божјата Реч и не размислуваат за неа како што би требале. Недостигот од цврста, одлучна сила на волјата што се огледува во животот и карактерот е последица од запоставувањето на светите упатства дадени во Божјата Реч. Тие не го насочуваат својот ум со искрени напори кон она што ќе инспирира чисти, свети мисли и не го одвратуваат од она што е нечисто и невистинито. Малкумина се оние коишто го одбираат подоброто и коишто, како Марија, седат крај Христовите нозе за да се поучат од Божјиот Учител. Малкумина ги сокриваат Неговите зборови во своето срце и ги применуваат во животот.
Доколку се прифатат, библиските вистини ќе ги воздигнат умот и душата. Кога Божјата Реч би се вреднувала како што треба и младите и старите би имале внатрешна чесност и цврсти принципи што ќе им овозможат да им се спротивстават на искушенијата.
Луѓето треба да зборуваат и пишуваат за скапоцените вистини од Светите Списи; да ги посветат своите мисли, своите способности и своите ментални сили на проучување на Божјите мисли. Не ги проучувајте човечките филозофски претпоставки, туку филозофијата на Оној, Кој е вистина. Ниту една друга литература не може да се спореди по вредност со Божјата Реч.
Земниот ум не наоѓа никакво задоволство во разгледувањето на Божјата Реч; но за умот што е обновен од Светиот Дух, од светите нејзини страници, блеска Божја убавина и Небесна светлина. Она што за земниот ум е празна пустина, за небесниот станува земја на живи извори. Знаењето за Бога, како што е откриено во Неговата Реч е знаење што треба да им го дадеме на нашите деца. Од најраните мугри на разумот, тие треба да се запознаваат со Името и животот на Исус. Нивните први поуки треба да ги научат дека Бог е нивниот Татко. (Здравје и среќа, стр. 458-460. оригинал)
