„И змевот се разгневи на жената и отиде да војува против другите од нејзиното семе, против оние, кои ги пазат Божјите заповеди и го имаат Исусовото сведоштво.“ (Откровение 12,17)
Со две големи заблуди, со заблудата за бесмртност на душата и со заблудата за празнување на неделата, сатаната ќе успее да ги прелаже луѓето. Додека првата заблуда поставува темели за спиритизмот, втората создава врска на пријателство со Рим. Протестантите во Соединетите Држави први ќе подадат рака преку понорот за да ја прифатат раката на спиритизмот; тие ќе го премостат и амбисот за да се ракуваат со римската сила и под влијание на овој трикратен сојуз, оваа земја ќе појде по стапките на Рим и ќе ги погази правата на совеста.
Бидејќи спиритизмот необично верно го имитира денешното христијанство по име, тој има посилна моќ да измами и да заведе. Лично сатаната се обраќа на модерен начин. Тој ќе се појави како светлосен ангел. Со помош на спиритизмот ќе се јавуваат натприродни манифестации; ќе се исцелуваат болни и ќе се случуваат многу непобитни чуда. И бидејќи лошите духови ќе тврдат дека веруваат во Библијата и ќе покажат почит кон прописите на црквата, нивното дело ќе биде примено како откровение на Божјата сила.
Разликата меѓу оние што велат дека се христијани и неверниците сега одвај може да се забележи. Верниците на црквите го сакаат она што го сака светот и готови се да се соединат со него, а сатаната решил да ги поврзе во едно тело за да го засили своето дело така што сите ќе ги вовлече во редовите на спиритизмот. Католиците, кои се фалат со чуда како сигурен знак дека нивната црква е вистинска црква, ќе бидат лесно измамени од оваа чудотворна сила, а протестантите, кои го отфрлаат штитот на вистината, ќе бидат заведени од истата таа сила. Католиците, протестантите и световните луѓе подеднакво ќе го прифатат овој изглед на побожност без нејзината сила, и во ова заедништво ќе видат големо движење за преобраќање на цел свет и за воспоставување на толку долго очекуваното илјадагодишно царство.
Со помош на спиритизмот сатаната се појавува како добротвор на човечкиот род; тој ги лекува болестите на луѓето и се претставува како оној што донесува нова и повозвишена религија, а во исто време работи како рушител. (Големата борба, стр. 588.589. оригинал)
