„Господовиот Закон е совршен – ја крепи душата; Господовото сведоштво е верно – му дава мудрост на неукиот.“ (Псалм 19,7)
„Дури постојат небото и земјата“, кажува Исус, „ниту една буквичка или црта од Законот нема да се измени, додека не се исполни сѐ“ (Матеј 5,18). Со својата послушност кон Законот, Христос го потврдил Неговиот непроменлив карактер и докажал дека, благодарение на Неговата милост, секој Адамов син или ќерка можат да бидат совршено послушни на Законот. На Гората Тој кажал дека нема да се измени ниту една цртичка од Законот додека не се исполни сѐ – сѐ што се однесува на човечкиот род, сѐ што е во врска со планот на спасението. Тој не кажува дека Законот кога и да е ќе биде укинат, туку нашиот поглед го насочува кон крајните граници до кои може да досегне и нѐ уверува дека Законот ќе го задржи својот авторитет сѐ додека постојат небото и земјаата, а тоа го прави за никој да не помисли дека Негова мисија е да ги укине прописите на Законот. Сѐ додека постојат небото и Земјата, ќе важат и светите начела на Божјиот Закон. Неговата праведност ќе стои како „Божјите гори“ (Псалм 36,6) и ќе биде извор на благослови од кој се разлеваат потоци што ја освежуваат земјата.
Бидејќи Господовиот Закон е совршен и според тоа непроменлив, грешните луѓе не можат сами по себе да ги задоволат мерилата на неговите барања. Затоа Исус дошол како наш Откупител. Негова мисија е да им овозможи на луѓето да станат учесници во божествената природа и така да ги доведе во согласност со начелата на небесниот Закон. Кога се откажуваме од своите гревови и го примаме Христа како свој личен Спасител, тогаш го воздигнуваме Законот. Апостол Павле прашува: „А дали го укинуваме Законот преку верата? Никако, туку уште посилно го утврдуваме“ (Римјаните 3,31).
Ветувањето на Новиот завет гласи: „Ќе ги вградам законите Свои во срцата нивни, и во нивните мисли ќе ги напишам“ (Евреите 10,16). Иако системот на симболи кој укажувал на Христа како Божје Јагне кое ќе ги земе на себе гревовите на светот, требало да биде прекинат со Христовата смрт, начелата на праведноста содржани во Десетте заповеди се непроменливи како и вечниот Божји престол. Ниту една заповед не била укината, ниту една буквичка или цртичка не се променети. Овие начела, кои му биле објавени на човекот во рајот како голем Закон на животот, ќе постојат неизменети и во обновениот рај. Кога Едем повторно ќе расцвета на Земјата, Божјиот Закон на љубовта ќе биде почитуван од сите што живеат под Сонцето. (Мисли од гората на блаженствата, стр. 49.50. оригинал)
