„И настана војна во небото; Михаило со своите ангели завојува против змевот. И змевот и неговите ангели завојуваа.“ (Откровение 12,7)
За мнозина потеклото на злото и причината за неговото постоење е причина за голема збунетост. Тие го гледаат гревот со неговите страшни последици што се јавуваат во вид на јад и очај и се прашуваат како може да постои сето ова под суверено владеење на Оној кој е безмерен во својата мудрост, сила и љубов. Пред нив е тајна што тие не можат да ја одгатнат. Опфатени со сомневања и несигурност, стануваат слепи за вистините кои се јасно откриени во Божјата реч, за вистините кои се неопходни за спасението. Има луѓе кои во врска со постоењето на гревот се обидуваат да го дознаат она што Бог никогаш не го открил и затоа не можат да најдат решение за своите тешкотии. А оние што се наклонети кон сомневање и критикување тоа го земаат како оправдување за отфрлање на Светото писмо. Други, пак, не можат да најдат решение за овој голем проблем на злото затоа што преданијата и погрешните толкувања ја затемниле библиската наука за Божјиот карактер, за природата на Неговото владеење и за начелата на Неговото постапување со гревот.
Не е можно да се даде такво објаснување за потеклото на гревот со кое би можело да се оправда неговото постоење. Но сепак, за потеклото и за конечната судбина на гревот можеме да сфатиме толку за да ни биде јасна Божјата правда и доброта во врска со Неговото постапување со злото. Светото писмо јасно учи дека Бог во никој поглед не е одговорен за појавувањето на гревот и никакво самоволно скусување на божествената милост ниту каква и да е несовршеност во Божјето владеење не дале повод за создавање на бунт. Гревот е неканет дојденик за чиешто постоење не може да се најде причина. Тој е таинствен, необјаснив; да се оправда гревот би значело тој да се брани. Кога би можело за него да се најде оправдување или причина за неговото постоење, тогаш тој би престанал да биде грев. Наше единствено толкување за гревот е она што е дадено во Божјата реч: Гревот е „престап на Законот“; тој е олицетворение на начелата што се во спротивност со големиот Закон на љубовта врз кој се засновува Божјето владеење…
Бог очекува од сите свои созданија служба од љубов, почит што се темели на вистинското разбирање на Божјиот карактер. Тој не сака изнудена верност и затоа на сите суштества им дава слободна волја за доброволно да му служат. (Големата борба, стр. 492.493 оригинал)
