„Духот е оној, кој оживува; телото не помага ништо. Зборовите што ви ги реков се дух и живот.“ (Јован 6,63)
Библијата не е пишувана само за теолозите; напротив, таа им била наменета на обичните луѓе. Големите вистини, неопходни за спасението, во неа се откриени јасно како ден; и никој нема да згреши ниту да скршне од патот освен оние што го следат своето лично мислење наместо јасно откриената Божја волја.
Ние не смееме да се поведуваме по тврдењата на кој и да е човек во врска со она што го учи Писмото, туку мораме сами за себе да ги проучуваме Божјите зборови. Ако им дозволиме на другите да мислат наместо нас, ние ќе ја осакатиме нашата сила и ќе ги ограничиме нашите способности. Благородните сили на умот можат во голема мера да заостанат ако не ги развиваме со размислување за темите што вредат да се занимаваме со нив и ќе ја загубиме способноста за разбирање на длабокото значење на Божјата реч. Умот ќе се развива ако го ангажираме со истражување на меѓусебната поврзаност на библиските теми, со меѓусебно споредување на Писмата и на духовните вистини.
Ништо не го засилува умот во толкава мера како проучувањето на Писмото. Ниедна друга книга нема толкава сила да ги издигне мислите, да ги оживее способностите, како Библијата со своите длабоки вистини што облагородуваат. Кога Божјата реч би ја проучувале онака како што би требало, луѓето би се одликувале со широчина на умот, со благороден карактер, со цврсти намери, какви што денес ретко се среќаваат.
Меѓутоа, малку полза може да се извлече од читањето на Писмото набрзина. Некој може да ја прочита целата Библија, а пак да пропушти да ја види нејзината убавина или да го сфати нејзиното длабоко и скриено значење. Користа е многу поголема ако се проучува еден отсек сѐ додека неговото значење не стане наполно јасно, а неговиот однос кон планот на спасението очигледен, отколку да се читаат многу глави без некоја одредена намера и без усвојување на корисни поуки. Библијата нека биде со вас! Кога ќе ви се укаже прилика, читајте ја; врежувајте ги текстовите во своето памтење! Дури и кога одите по улица, можете да прочитете некој отсек, да размислувате за него и со тоа да го врежете во памтењето.
Ние не можеме да стекнеме мудрост без сериозно, внимателно проучување и без молитва… Мора грижливо да се истражува со молитва и со размислување. И таквото проучување ќе биде богато наградено…
Библијата никогаш не смееме да ја проучуваме без молитва. Пред да ги отвориме нејзините страници, треба да бараме просветлување од Светиот Дух и тоа ќе ни биде дадено. (Патот кон Христа, стр. 89-91. оригинал)
