„И ние ја запознавме и верувавме во љубовта, која Бог ја има кон нас. Бог е љубов: и кој останува во љубовта, останува во Бога и Бог останува во него.“ (1. Јованово 4,16)
Сета родителска љубов која по каналите на човечките срца е пренесувана од поколение на поколение, сите извори на нежност кои се отвориле во човечките души, претставуваат само одвај видливо поточе спрема бескрајниот океан кога ќе се спореди со бескрајната, неисцрпна Божја љубов. Таа со зборови не може да се изрази, ниту со перо може да се опише. Можете за неа да размислувате секој ден од својот живот; можете ревно да го истражувате Светото писмо со цел за да ја разберете вистината; можете да ги употребите сите сили и способности коишто Бог ви ги дал; но преку сето тоа постои бесконечност. Таа љубов можете со векови да ја проучувате, а сепак никогаш потполно нема да можете да ја сфатите сета ширина и должина, длабочина и висина на Божјата љубов, Кој го дал Својот Син да умре за овој свет. Дури ни самата вечност никогаш нема да може во потполност да ја открие. Меѓутоа, кога ја проучуваме Библијата и размислуваме за Христовиот живот и за планот на искупувањето, сѐ повеќе ќе бидеме во можност да ги сфатиме тие големи предмети…
Сатаната постојано се труди мислите на луѓето да ги обземе со оние работи кои ќе ги спречат да добијат знаење за Бога… Синот на Највозвишениот доволно е силен за да се бори за нас; и преку Него „Кој нѐ возљуби“ (Римјаните 8,37), можеме да бидеме повеќе од победници. (Сведоштва за црквата, вол. 5 стр. 740. оригинал)
