„Но, фала Му на Бога, Кој ни даде победа преку нашиот Господ Исус Христос.“ (1. Коринтјаните 15,57)
За тие што веруваат Христос е сигурен темел. Тоа се оние што паѓаат врз Карпата и се кршат. Овде е прикажана преданоста кон Христа и верата во Него. Да паднеме врз Карпата и да се скршиме значи да се откажеме од нашата самоправедност и со детска понизност да дојдеме кај Христа, да се покаеме поради нашите престапи и да веруваме во Неговата љубов која проштава. Исто така со вера и со послушност да ѕидаме на Христа како наш темел.
На овој жив Камен можат да ѕидаат еднакво и Евреите и незнабошците. Тој е доволно голем за сите и доволно силен да ја поднесе тежината и товарот на цел свет. Поврзани со Христа, со живиот Камен, сите што ѕидаат на овој темел стануваат живо камење. Многу луѓе со своите лични настојувања се изделкани, измазнети и разубавени, но не можат да станат „живо камење“ затоа што не се поврзани со Христа. Без оваа врска не може да се спаси ниеден човек. Без Христовиот живот во нас не можеме да им се спротивставиме на бурите на искушенијата. Нашата вечна сигурност зависи од нашето ѕидање врз сигурниот темел. Мнозина денес ѕидаат врз темели што не се испитани. Кога ќе падне дожд, кога ќе наиде дива бура и силни порои, нивната куќа ќе падне затоа што не е втемелена на вечната Карпа, на главниот темелен Камен – на Исуса Христа.
За оние „што се сопнуваат, зашто не ѝ веруваат на речта“, Христос е карпа-сопка. Но „токму тој ‘Камен што го отфрлија ѕидарите, стана темелен камен’“. Како и отфрлениот камен, Христос во својата земна мисија бил занемаруван и малтретиран. Тој „беше презрен, отфрлен од луѓето, човек на болката, свикнат на страдањата… беше презрен, отфрлен“ (Исаија 53,3). Но се приближило времето на Неговото прославување. Со воскресението од мртвите Тој, преку Светиот Дух, е прогласен за „Божји Син“ (Римјаните 1,4). При своето второ доаѓање Тој ќе се открие како Господар на небото и земјата. Оние што сега се приготвувале да го распнат, ќе ја признаат Неговата големина. Пред вселената отфрлениот Камен ќе стане главен камен темелник…
Така тоа ќе биде и во големиот последен ден кога ќе биде изречена осуда над сите што ја отфрлиле Божјата милост. Тогаш нивната Карпа-соблазна, Христос, ќе им се стори како планина-одмаздничка. (Копнежот на вековите, стр. 599.600. оригинал)
