„А вие сте избран род, царско свештенство, свет народ, народ придобиен, за да ги прогласите славните дела на Оној, Кој ве повика од темнина во Својата чудесна светлина.“ (1. Петрово 2,9)
Кога Израелците како Свој народ ги извел од Египет и им го предал својот закон, Бог ги поучил дека со празнување на саботата треба да се разликуваат од идолопоклониците. По тоа се разликувале оние кои ја празнувале Божјата власт од оние кои одбивале да го признаат како свој Творец и Цар…
Како што саботата била знак според кој се распознавале Израелците кога излегле од Египет за да влезат во небесниот Ханан, така таа е и денес знак по кој се распознава Божјиот народ кој излегува од овој свет за да влезе во небесната почивка. Саботата е знак на сродство кое постои помеѓу Бога и Неговиот народ, знак дека тој народ го почитува Неговиот закон. Таа прави разлика помеѓу Неговите верни поданици и престапниците.
Од столбот од облак, Христос во поглед на саботата рекол: „Пазете ги Моите саботи, зашто тоа е знак меѓу Мене и вас од колено до колено, за да знаете дека Јас сум Господ, Кој ве посветува“ (Излез 31,13). Саботата која му е дадена на светот како знак на Бога во својство на Творец, исто така е дадена и како Негов знак во својство на Посветител. Силата која создала сè е истата сила која повторно ја создава душата според Неговиот лик. Саботата е знак на посветеност за оние што ја празнуваат. Вистинската посветеност значи хармонија со Бога, единство со Него по карактерот. Тоа се постигнува по пат на потчинување на оние начела кои се препис на Неговиот карактер. Саботата е знак на послушност. Оној кој од срце се покорува на четвртата заповед ќе се покорува на целиот закон. Тој е посветен преку послушност.
Нам, како и на Израел, саботата ни е дадена како „вечен завет.“ За оние кои имаат стравопочит за Неговиот свет ден, саботата е знак дека Бог ги признава како свој избран народ. Таа е гаранција дека Бог ќе го исполни преку нив својот завет. Секоја душа која го прима знакот на Божјата власт се става себеси под божествениот вечен завет…
Само четвртата од сите десет заповеди го содржи печатот на големиот Законодавец, Творецот на небото и земјата. Оние кои се покоруваат на таа заповед, го примаат на себе Неговото име, како и сите благослови кои се опфатени со неа. (Testimonies for the Church, vol. 6, str. 349.350)
