„Зашто некогаш бевте темнина, но сега сте светлина во Господа; живеете како деца на светлината.“ (Ефесјаните 5,8)
На родителите им е доверена света должност да го сочуваат телесното и моралното здравје на своите деца, така што нивниот нервен систем да остане добро урамнотежен а душата да не биде изложена на опасности. Татковците и мајките треба да ги познаваат законите на животот, за да не дозволат од незнаење во нивните деца да се развијат лоши склоности. Исхраната има влијание и на физичкото и на моралното здравје. Според тоа, со колку грижливост и размислување треба мајките да ја снабдат трпезата со што поедноставна и здрава храна која не ги слабее органите за варење и не ги иритира нервите, за поуките кои им ги даваат на своите деца да не бидат осуетени.
Сатаната знае дека не може да има толку голема моќ над умот кога апетитот се држи под контрола како што тоа го постигнува во обратен случај и затоа постојано настојува да нѐ наведе на попуштање во тој поглед. Под влијание на нездравата храна совеста затапува, умот се замрачува, а способноста за примање на впечатоци се намалува. Меѓутоа, вината на престапникот не се намалува, бидејќи тој ги потиснувал предупредувањата на совеста сѐ додека таа не станала бесчувствителна.
Бидејќи зравјето на умот зависи од нормалната состојба на животните сили, колку грижливо треба да се избегнува употребата на било какви надразливи и опојни средства! Сепак, гледаме како мнозина кои тврдат дека се христијани употребуваат тутун. Таквите ги осудуваат злата на неумереноста; меѓутоа, додека зборуваат против употребата на алкохолните пијалоци, тие истите го загадуваат воздухот со чадот од цигарите. За да се досегне коренот на ова зло, мора претходно да се промени мислењето за употребата на тутунот. Оваа тема има потреба да се нагласува уште построго. Чајот и кафето ја поттикнуваат потребата од уште понадразнувачки средства. А сега се свртуваме кон уште поблиска тема за нас, подготовката на храната и го поставуваме прашањето: Дали применуваме умереност во сѐ? Дали се спроведуваат реформи кои се важни за здравјето и среќата на членовите на семејството?
Секој вистински христијанин ќе владее со своите апетити и страсти. Ако целосно не се ослободи од робувањето на апетитот, тој не може да биде вистински послушен Христов слуга. Попуштањето на апетитот и страстите го слабее влијанието на вистината врз срцето. Невозможно е Духот и силата на вистината да ги посветат духот, душата и телото на човекот со кого владеат телесните желби. (Fundamentals of Christian Education, str. 143.144)
