„Зашто Твоите сведоштва се моја наслада, Твоите повелби се мои советници.“ (Псалм 119,24)
Ниту едно друго проучување не може така да ги облагороди мислите, чувствата и стремежот како проучувањето на Светото Писмо. Ова Свето Слово ја претставува Божјата волја откриена на луѓето. Од него можеме да дознаеме што Бог очекува од суштествата создадени според Неговиот лик. Од него ќе научиме, како можеме да го поправиме својот земен живот и како да си го осигуриме вечниот живот. Ни една друга книга не може да ги задоволи прашањата на умот и копнежите на срцето. А со добивањето на знаење од Божјото слово и со живеење според него, човекот може да се воздигне од најдлабоките длабочини на незнаење и деградација и да стане Божји син, и другар на безгрешните ангели.
Јасната претстава за тоа, што е Бог и што Тој сака ние да бидеме, ќе нѐ мотивира да имаме поскромно мислење за себе. Тој што правилно го проучува Светото Писмо ќе сфати дека човечкиот ум не е семоќен и дека без помошта која само Бог може да ја даде, човечката сила и мудрост не се ништо друго освен слабост и незнаење.
Како образовна сила, Библијата е без конкуренција. Ништо нема да придаде таква сила на сите способности како барањето од студентите да ги сфатат возвишените вистини на откровението. Умот постепено се адаптира себеси на предметите на кои му е дозволено да размислува. Ако е зафатен само со обични прашања, не давајќи место на големите и возвишените теми, тој ќе закржлави и ослаби. Доколку од него никогаш не се бара да се занимава со тешки проблеми или да се напрега за да сфати значајни вистини, умот по извесно време ќе ја загуби моќта да се развива.
Библијата е најопфатна и најпоучна историја која што луѓето ја поседуваат. Таа дошла свежа од вечниот извор на вистина, а божествената рака ја сочувала нејзината чистота преку сите векови. Нејзините сјајни зраци го осветлувааат најоддалеченото минато во кое човечките истражувања напразно настојуваат да продрат. Само во Божјото слово го наоѓаме вистинскиот приказ на создавањето. Тука стекнуваме поим за моќта која ги положила темелите на земјата и го распнала небото. Само тука можеме да ја најдеме историјата за нашиот род, неизвалкана со човечки предрасуди или човечка гордост.
Умот во Божјото слово наоѓа предмети за најдлабоко размислување, највозвишено вдахновение. Овде општиме со патријарсите и пророците и слушаме како гласот на Вечниот зборува со луѓето. Исто така го набљудуваме и небесното Величество. (Testimonies for the Church, vol. 5, str. 24.25)
